در کتاب «ينابيع المودّه»، از جابر بن عبداللّه انصاري روايت کرده است که گفت: جندل بن جنادة بن جبير يهودي، محضر رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) آمد و گفت: يا محمّد!... شب گذشته حضرت موسي (عليه السلام) را در خواب ديدم که فرمود: اي جندل! به دست محمّد، خاتم انبيا، اسلام بياور و به اوصيايي که بعد از او خواهند بود چنگ بزن.

گفتم: اسلام مي آورم، و حمد خداي را که اسلام آوردم و خداوند مرا به وسيله تو هدايت کرد.

سپس گفت: يارسول اللّه! از اوصياي خودت به من خبر ده تا به آنها تمسّک جويم.

رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: اوصياي من دوازده نفرند.

گفت: ما نيز در کتاب تورات چنين يافته ايم. يارسول اللّه! آنها را برايم نام ببريد.

حضرت فرمود:

«أوّلهم سيّد الأوصياء أبو الائمّة علي، ثمّ ابناه الحسن والحسين فاستمسک بهم ولايغرنّک جهل الجاهلين، فإذا ولد علي بن الحسين زين العابدين يقضي اللّه عليک ويکون آخر زادک من الدنيا شربة لبن تشربه».

«اوّل آنها، سيّد اوصيا و پدر امامان، علي است؛ سپس دو پسر او حسن و حسين اند. به آنها تمسّک جوي و جهالت جاهلان، تو را فريب ندهد. هنگامي که فرزند حسين، علي، زينت عابدان به دنيا آمد، پايان عمر تو است و آخرين توشه تو از دنيا، شيري خواهد بود که مي نوشي».

جندل گفت: ما در تورات و در کتب انبيا (عليهم السلام) يافته ايم که «ايليا و شبّر و شبير»، اسامي علي، حسن و حسين (عليهم السلام) است. نام امامان پس از حسين چيست؟ حضرت فرمود:

«إذا انقضت مدّة الحسين فالإمام ابنه علي، ويلقّب بزين العابدين، فبعده ابنه محمّد يلقّب بالباقر، فبعده ابنه جعفر يدعي بالصادق، فبعده ابنه موسي يدعي بالکاظم، فبعده ابنه علي يدعي بالرضا، فبعده ابنه محمّد يدعي بالتقي والزکي، فبعده ابنه علي يدعي بالنقي والهادي، فبعده ابنه الحسن يدعي بالعسکري، فبعده ابنه محمّد يدعي بالمهدي والقائم و الحجّة، فيغيب ثمّ يخرج، فإذا خرج يملأ الأرض قسطاً وعدلاً کما ملئت جوراً وظلماً...»



[ صفحه 105]



«وقتي که مدّت حسين (عليه السلام) به سر رسيد، امام، فرزندش علي خواهد بود که ملقّب به زين العابدين



[ صفحه 106]



است. بعد از او فرزندش محمّد است که ملقّب به باقر خواهد بود. بعد از او فرزندش جعفر است، که صادق خوانده مي شود. بعد از او فرزندش موسي که کاظم خوانده مي شود. بعد از او فرزندش علي که رضا خوانده مي شود. بعد از او فرزندش محمّد، که تقي و زکيّ خوانده مي شود. بعد از او فرزندش علي، که نقي و هادي خوانده مي شود. بعد از او فرزندش حسن، که عسکري خوانده مي شود. بعد از او فرزندش محمّد است که به مهدي، قائم و حجّت خوانده مي شود. او از ديده ها پنهان مي شود و سپس ظاهر مي گردد هنگامي که ظهور کند زمين را از عدل و داد پر خواهد نمود همان گونه که پر از ظلم و ستم شده باشد...»

سپس فرمود:

«خوشا به حال آنان که در زمان غيبت او صبر کنند و خوشا به حال کساني که بر محبّت آنها ثابت و پابرجا مانند...» [1] .

از اين حديث شريف که حاوي اسامي مبارکه همه معصومين (عليهم السلام) است، به خوبي ظاهر مي شود که مهدي موعود (عليه السلام) از فرزندان امام زين العابدين (عليه السلام) است.

البته روايات در اين زمينه از طريق شيعه و سنّي فراوان است و منحصر به حديث ياد شده نيست؛ بلکه مجموع آنها ـ طبق شمارش برخي از پژوهشگران ـ 185 حديث است. [2] .