در کتاب «عقد الدرر»، از حذيفة بن يمان روايت کرده است که گفت: «روزي رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) براي ما خطبه خواند و آنچه تا روز قيامت اتّفاق خواهد افتاد براي ما بيان نمود، بعد از آن فرمود:

«اگر از عمر دنيا بيشتر از يک روز باقي نماند، خداوند آن روز را طولاني مي کند تا مردي از فرزندان مرا برانگيزاند که نام او نام من است.

سلمان (رضي الله عنه) برخاست و گفت: يارسول اللّه! از کدام فرزند تو به دنيا خواهد آمد؟

فرمود: از اين فرزندم، و دست خود را به حسين (عليه السلام) زد». [1] .

ابوالقاسم اسماعيل بن عبّاد با سند متّصل به حضرت علي (عليه السلام) روايت کرده است که علي (عليه السلام) از مهدي (عليه السلام) سخن به ميان آورد و فرمود:

«مهدي (عليه السلام) از فرزندان حسين (عليه السلام) است»

سپس اوصاف او را برشمرد و فرمود:

«او مردي است که پيشاني اش باز و درخشان، بيني اش کشيده و باريک... و داراي اندامي متناسب است و ميان دندانهايش فاصله دارد...» [2] .

ابن ابي الحديد پس از نقل اين حديث، مي نويسد: اين حديث را عبداللّه بن قتيبه در کتاب «غريب الحديث» آورده است.



[ صفحه 103]