در کتاب «فرائد السمطين»، در حديثي طولاني از قول علي بن علي هلالي از پدرش روايت کرده است که گفت:

در حال احتضار رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) محضر آن جناب شرفياب شدم؛ فاطمه زهرا (عليها السلام)



[ صفحه 101]



بالاي سر رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) نشسته، با صداي بلند گريه مي کرد. در اين هنگام رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) ديدگان خود را به سوي او دوخت و فرمود:

دخترم! چه چيز تو را به گريه در آورد؟

فرمود: مي ترسم پس از تو تباه و نابود گردم.

آنگاه رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) براي تسلاّي دخترشان، فضايل اهل بيت را ذکر کردند، از آن جمله فرمودند:

«دو سبط اين اُمّت از ما هستند و آن دو، پسران تو، حسن و حسين (عليهما السلام)، هستند که سرور جوانان اهل بهشت مي باشند و قسم به پروردگاري که مرا به حقّ مبعوث نمود! مهدي اين اُمّت از نسل اين دو تن حسن و حسين (عليهما السلام) خواهد بود». [1] .

در کتاب «ذخائر العقبي» از قول ابو ايّوب انصاري آمده است که رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود:

«يولد منهما الحسن والحسين (عليهما السلام) مهديّ هذه الاُمّة». [2] .

«مهدي اين اُمّت از اين دو تن حسن و حسين (عليهما السلام) به دنيا خواهد آمد».

در کتاب «ينابيع المودّه»، به نقل از کتاب «جواهر العقدين» مي گويد:

«برکات دعاي رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) در وقت تزويج فاطمه به علي ـ رضي اللّه عنهما ـ در نسل حسن و حسين (عليهما السلام) ظاهر شد؛ بعضي از نسل آن دو بزرگوار آمدند و رفتند و بعضي از آنان بعداً مي آيند و اگر در بين آيندگان کسي غير از حضرت مهدي (عليه السلام) نباشد، براي برکت دعاي پيامبر کفايت مي کند». [3] .

جهت اين که حضرت مهدي (عليه السلام) از فرزندان حسنين (عليهما السلام) به شمار آمده است اين



[ صفحه 102]



است که «فاطمه»، مادر امام باقر (عليه السلام) ـ همسر امام زين العابدين (عليه السلام) ـ دختر امام حسن مجتبي (عليه السلام) است، از اين رو امام محمّد باقر (عليه السلام) و امامان بعدي حسني و حسيني هستند و حضرت مهدي (عليه السلام) نيز، نوه دختري امام حسن مجتبي (عليه السلام) و نوه پسري امام حسين (عليه السلام) است.