در کتاب «عقد الدرر»، «روضه کافي»، «ارشاد» مفيد و «بحار الانوار» از سيف بن عميره روايت کرده اند که گفت:

«نزد ابوجعفر منصور ـ دومين خليفه عبّاسي ـ بودم که خود آغاز به سخن کرد و گفت: اي سيف! به ناچار ندا کننده اي از آسمان به نام مردي از «فرزندان ابوطالب» ندا خواهد کرد.

گفتم: اي امير... شما هم اين مطلب را روايت مي کني؟!

گفت: آري، به خدايي که جان من در دست قدرت اوست! من اين موضوع را با دو گوش خود شنيده ام... اين ندا متوجه مردي از عمو زادگان ماست



[ صفحه 90]



گفتم: مردي از فرزندان فاطمه (عليها السلام) گفت آري، اي يوسف». [1] .