مقدسي شافعي در کتاب عقد الدرر نقل کرده که «قتاده» گويد:

«قلت لسعيد بن المسيّب: المهديّ حقّ؟

قال: حقّ. قلت: ممّن؟ قال: من کنانة.قلت: ثمّ ممّن؟ قال: من قريش. قلت: ثمّ ممّن؟ قال: من بني هاشم. قلت: ثمّ ممّن؟ قال: من ولد فاطمة (عليها السلام)». [1] .



[ صفحه 87]



«از سعيد بن مسيّب پرسيدم: آيا مهدي (عليه السلام) بر حقّ است؟گفت: آري. گفتم: مهدي (عليه السلام) از چه طايفه اي است؟ گفت: از کنانه. گفتم: بعد از آن؟ گفت: از قريش. گفتم: بعد از آن؟ گفت: از بني هاشم. گفتم: بعد از آن؟ گفت: از فرزندان فاطمه (عليها السلام) است».

مقصود از «کِنانه»، کنانة بن خزيمة بن مدرکة بن الياس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان (جدّ پيامبر اسلام (عليه السلام)) است.

مرحوم آية اللّه سيد صدر الدين صدر، در کتاب «المهدي (عليه السلام)» در اين باره مي نويسد:

«در کتاب «سبائک الذهب» مي گويد: «بني کنانه» گروهي از «مضر» هستند. مضر، داراي فرزنداني بود که پدران و اجداد پيامبر بودند تا به «نضر» منتهي مي شود».