از روايات فراواني که از پيشوايان معصوم (عليه السلام) در مورد تعداد اصحاب حضرت مهدي (عليه السلام) وارد شده، استفاده مي شود که تعداد 313 نفر فرماندهان لشکري و کشوري آن حضرت مي باشند؛ خداوند به وسيله آنها و با تأييد ملائکه و فرشتگان، شرق و غرب جهان را مي گشايد، و وعده خود را به اتمام مي رساند، و ريشه کفر و شرک و الحاد را مي سوزاند، و آيين حق را در روي زمين مستقر مي نمايد. اينک به قسمتي از رواياتي که در اين زمينه وارد شده است، توجّه فرماييد:



[ صفحه 430]



1 ـ ابن عبّاس مي گويد: روزي که رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) در باره نبوت خود و امامت اميرمؤمنان علي (عليه السلام) و يازده فرزند معصوم آن حضرت سخن مي گفت، فرمود:

«إنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالي إطَّلَعَ إلَي الاْرْضِ إطِّلاعَةً فَاخْتارَنِي مِنْها فَجَعَلَنِي نَبِيّاً. ثُمَّ اطَّلَعَ الثانِية فاختارَ مِنْها عَلِيّاً فَجَعَلَهُ إماماً، ثُمَّ أمَرَنِي أَنْ أتَّخِذَهُ أخاً وَ وَصِيّاً وَ خَلِيفَةً وَ وَزيراً، فَعَلِيٌّ مِنِّي، وَ أنَا مِنْ عَلِيٍّ، و هُوَ زَوْجُ ابنتِي و أبُو سِبْطَيّ اَلْحَسَنُ و الحُسَيْنُ.

ألا وَ إنَّ اللهَ تِبارَکَ وَ تَعالي جَعَلَنِي وَإيّاهُم حُجَجاً عَلي عِبادِهِ، و جَعَلَ مِن صُلْب الحُسَيْنِ (عليه السلام) أئِمَّةً لَيقُومُونَ بأمْرِي، وَيَحفَظُونَ وَصِيَّتِي، التّاسِعُ مِنْهُمْ قائِمُ أهْلِ بَيتِي، وَ مَهْدِيُّ اُمَّتِي، أشْبَهُ النّاسِ بِي فِي شَمائِلِه وَ أقْوالِهِ وَأفْعالِهِ، لَيُظْهَرُ بَعْدَ غَيْبَة طَوِيْلَة، وَحَيْرَة مُضِلَّة، فَيُعْلِنُ أمْرَ اللهِ، وَيُظْهِرُ دِيْنَ الحَقِّ، وَيُؤيّدُ بِنَصْرِ اللهِ، وَيُنصَرُ بِمَلائِکَةِ اللهِ، فَيَمْلاَُ الاْرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً کَما مُلِئت جَوْراً وَ ظُلْماً». [1] .

«به راستي که خداي تبارک و تعالي نظري به زمين افکند و مرا انتخاب نمود و پيغمبر قرار داد. بار ديگر نظري به زمين افکند و علي (عليه السلام) را انتخاب نمود و او را پيشوا و امام قرار داد. آنگاه به من فرمان داد تا او را، برادر، دوست، وصيّ، جانشين و وزير خود گردانم. آري! علي از من است و من از علي هستم. او شوهر دختر من، و پدر دو نوه من حسن و حسين است.

آگاه باشيد که خداي تعالي، من و آنها را حجّت بر بندگان خود ساخته، و از صلب حسين اماماني قرار داده است که دين مرا بر پا مي دارند و وصيّت مرا حفظ مي کنند. نهمين آنها قائم اهل بيت من و مهدي اُمّت من است که در خوي، گفتار و کردار از همه کس به من شبيه تر است. او بعد از غيبت طولاني و سرگرداني مردم، ظاهر مي شود؛ امر خدا را آشکار مي کند و دين حق را ظاهر مي سازد. به ياري خداوند تأييد مي گردد، و به وسيله فرشتگان ياري مي شود، و زمين را پر از عدل و داد مي نمايد همان گونه که پر از ظلم و ستم شده است».



[ صفحه 431]



2 ـ امام حسن مجتبي (عليه السلام) در حديثي از اميرمؤمنان علي (عليه السلام) نقل کرده است که فرمود:

«يَبْعَثُ اللهُ رَجُلا فِي آخِرِ الزَّمانِ وَ کَلَب مِنَ الدَّهْرِ وَ جَهْل مِنَ النّاسِ، يُوْيِّدُهُ اللهُ بِمَلائِکَتِهِ وَ يَعْصِمُ أنصارَه، وَ يَنْصُرُهُ بِآياتِهِ، وَ يُظْهِرُهُ عَلَي الأرْضِ حتّي يَدِينُوا طَوْعاً أوْکرْهاً، يمْلاَُ الأرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً وَ نُوراً وَ بُرْهاناً، يَدِين لَهُ عَرْضُ الْبِلادِ وَ طُولُها. لا يَبْقي کافِرٌ إلاّ آمَنَ، وَ لا طالِحٌ إلاّ صَلَحَ...» [2] .

«در آخر الزمان و سختي روزگار و جهالت مردمان، خداوند مردي را بر مي انگيزد که او را با فرشتگان تأييد مي کند و يارانش را محافظت مي نمايد، و او را با آياتش ياري مي دهد و بر سرتاسر زمين مسلّط مي گرداند، تا همگان در برابر او خواه و ناخواه منقاد شوند. او زمين را از قسط و عدالت و نور و برهان پر مي کند... طول و عرض جهان به تسلّط او در مي آيد. در روي زمين کافري نمي ماند جز اين که ايمان مي آورد، و شخص ناشايستي نمي ماند جز اين که به صلاح و تقوا مي گرايد».

3 ـ ابو حمزه ثمالي از امام باقر (عليه السلام) روايت کرده است که آن حضرت در حديثي فرمود:

«لَوْقَدْ خَرَجَ قائِمُ آلِ محمّد، لَنَصَرَهُ الله بِالمَلائِکَةِ الْمُسوِّمينَ وَ الْمُرْدِفينَ وَالْمُنْزِلينَ وَ الْکَرُّوبيين. يَکُونُ جَبْرئيلُ أمامهُ ومِيکائيلُ عن يمينه، وَإسرافيلُ عَنْ يَساره، وَالرُّعْبُ يَسيرُ مسيرة شهر أمامَهُ وَخَلْفَهُ وَعَنْ يَمِينِهِ وَ عن شِمالِهِ، والْمَلائِکَةُ المُقَرَّبُونَ حُذاه... ومَعهُ سَيْفٌ مُخْتَرَطٌ، يَفْتَحِ اللهُ لَهُ الرُّومَ وَ الدّيلم وَ السِّنْدَ وَ الْهِنْدَ وَ کابُلَ شاه وَ الْخَزَرَ». [3] .

«هرگاه قائم آل محمّد (عليه السلام) ظهور کند، خداوند او را با فرشتگان نشاندار و... مقرّب ياري مي کند. جبرئيل، پيشاپيش او و ميکائيل از طرف راست و اسرافيل از طرف چپ او حرکت مي کنند. اُبهت و رعب و وحشت به فاصله يک ماه راه از جلو، عقب، چپ و راست او حرکت مي کند (يعني شعاع هيبت آن



[ صفحه 432]



حضرت تا مسافت يک ماه راه را زير پوشش مي گيرد) و فرشتگان مقرّب خدا خدمت گزاران او هستند.

همراه او شمشيري برکشيده و برهنه است. خداوند متعال، روم، ديلم، سند، هند، کابل شاه و خَزَر را براي او فتح مي کند».

4 ـ عبد الرحمان بن کثير مي گويد: امام صادق (عليه السلام) در تفسير اين آيه شريفه: «أَتي أَمْرُ اللهِ فَلاتَستَعْجِلُوهُ؛ [4] امر خدا فرا رسيد، پس شتاب نکنيد» فرمود:

«آن امر ماست که خدا فرموده است نبايد در آن شتاب شود. خداوند او را به وسيله سه سپاه ياري مي کند: فرشتگان، مؤمنان و رعب و وحشت در دل دشمنان.

و ظهور او مانند ظهور رسول اکرم است». [5] .

5 ـ ابان بن تغلب مي گويد که امام صادق (عليه السلام) در ضمن حديثي فرمود:

«سيزده هزار و سيصد و سيزده نفر از فرشتگان بر او نازل مي شوند».

من عرض کردم: اين همه فرشته بر او نازل مي شود؟ امام صادق (عليه السلام) فرمود:

«آري! آنها عبارتند از:

1 ـ همه فرشتگاني که با حضرت نوح در کشتي بودند.

2 ـ همه فرشتگاني که به هنگام افتادن حضرت ابراهيم در ميان آتش با او بودند.

3 ـ همه فرشتگاني که به هنگام شکافتن رود نيل براي بني اسرائيل با حضرت موسي بودند.

4 ـ همه فرشتگاني که به هنگام عروج حضرت عيسي با او بودند.

5 ـ چهار هزار فرشته نشان دار که در خدمت رسول اکرم بودند.

6 ـ هزار فرشته که پشت سر هم، براي ياري پيامبر اکرم فرود آمدند.

7 ـ سيصد و سيزده فرشته که در جنگ بدر حضور داشتند.

8 ـ چهار هزار فرشته که در روز عاشورا براي ياري امام حسين (عليه السلام) فرود آمدند



[ صفحه 433]



و به آنها اجازه جنگ و پيکار داده نشد...

همه اين فرشته ها هم اکنون در روي زمين هستند و انتظار قيام قائم (عليه السلام) را مي کشند». [6] .

از اين روايات به خوبي استفاده مي شود که فرشتگان مقرّب خدا، خدمتگزار مهدي آل محمّد (عليه السلام) مي باشند، و او را در تشکيل حکومت واحد جهاني و خلافت اسلامي و اجراي عدالت و پياده کردن احکام اسلام و برنامه هاي قرآني ياري مي دهند.