از روايات اسلامي و پيشگويي هاي پيشوايان استفاده مي شود که: پيش از ظهور حضرت ولي عصر (عليه السلام)، فتنه ها، شورشها و انقلابهاي نظامي اتّفاق مي افتد و طي جنگي جهاني، يک سوّم جمعيّت روي زمين به هلاکت مي رسد، و به دنبال آن بيماري طاعون شايع مي شود، و يک سوّم ديگرش را نيز نابود مي کند.

براي روشن شدن مطلب به چند روايت که در اين زمينه مي آوريم، توجّه فرماييد.

1 ـ در حديثي از اميرمؤمنان علي (عليه السلام) روايت شده که فرمود:

«لا يَخْرُجُ الْمَهْدِيّ حتّي يُقْتَلَ ثُلْثٌ، وَ يَمُوتَ ثُلْثٌ، وَ يَبْقي ثُلْثٌ». [1] .

«مهدي (عليه السلام) قيام نخواهد کرد تا اين که يک سوّم مردم کشته شوند، و يک سوّم بميرند، و يک سوّم باقي بمانند».

2 ـ در حديث ديگري از آن بزرگوار نقل شده که فرمود:

«بَيْنَ يَدَيِ الْقائِم (عليه السلام) مَوْتٌ أحْمَرُ وَ مَوْتٌ أبَيَضُ... فَأمّا الْمَوْتُ الاْحْمَرِ فَبالْسَّيفُ، وَ أمّا الْمَوْتُ الأبْيَضُ فَالْطّاعُونُ». [2] .

«پيشاپيش ظهور حضرت قائم (عليه السلام) دو نوع مرگ خواهد بود: مرگ سرخ (کشته شدن) و مرگ سفيد (مردن)... مرگ سرخ به وسيله شمشير و مرگ سفيد با طاعون محقق مي شود».

3 ـ در حديثي که ابو بصير و محمّد بن مسلم از حضرت صادق (عليه السلام) نقل کرده اند، چنين آمده است:

«لا يَکُوْنُ هذَا الأمْرُ حتّي يَذْهَبَ ثُلْثا النّاسِ. فَقِيلَ لَهُ: فإذا ذَهَبَ ثُلثا النّاسِ



[ صفحه 409]



فَما يَبْقي؟ فَقالَ (عليه السلام): أما تَرْضَونَ أنْ تَکُونوا الثُّلُثَ الْباقِي؟». [3] .

«اين امر ـ ظهور ـ صورت نخواهد گرفت تا اين که دو سوّم مردم از ميان بروند.

عرضه شد: اگر دو سوّم مردم از ميان بروند، چه کسي باقي مي ماند؟

فرمود: آيا خوشحال نيستيد که شما يک سوّم باقي مانده باشيد؟».

4 ـ در حديثي که بزنطي از هشتمين پيشواي معصوم شيعه، حضرت علي بن موسي الرضا (عليهما السلام) نقل نموده، چنين آمده است:

«قُدّامَ هذا الأمْرِ قَتْلٌ بَيوُحٌ. قلْتُ: وَما الْبَيُوحُ؟ قالَ: دائمٌ لا يَفْتُرُ». [4] .

«پيشاپيش اين امر ـ ظهور ـ کشتار بسيار داغي هست.

عرض کردم: «بيوح» به چه معناست؟

فرمود: کشتار مداومي که سرد نشود و سستي نپذيرد و از شدّت و حِدّت آن کاسته نشود».

5 ـ در ضمن حديثي که به خط امام حسن عسکري (عليه السلام) در پشت جلد کتابي يافت شده، و بزرگان شيعه آن را نقل کرده اند، چنين آمده است:

«شِيعَتُنا الْفِئةُ النّاجِيَةُ والفِرقَةُ الزّاکِيَةُ، صارُوا لَنا رِدْءاً وصوناً، وَعَلَي الظَّلَمَةِ إلْباً وَعَوْناً، سَيُفَجَّرُ لَهُمْ يَنابِيعُ الْحَيَوانِ بَعْدَ لَظي النيرانِ». [5] .

«شيعيان ما گروه رستگاران و طايفه پاکيزگان هستند. آن ها بازو و پشتيبان ما هستند و در برابر ستمگران يار و ياور ما مي باشند. پس از شعله ور شدن آتش فتنه ها و جنگ ها چشمه هاي زندگي حقيقي برايشان روان خواهد شد».

6 ـ در حديثي که حضرت ولي عصر (عليه السلام) در باره برخي از نشانه هاي ظهور به يکي از تشرّف يافتگان محضر اقدسش فرموده، چنين آمده است:

«عَلامَةُ ظُهُورِ أمْرِي کثْرَةُ الْهَرْجِ وَالْمَرْجِ وَالْفِتَنِ». [6] .

«نشانه ظهور من، کثرت هرج و مرج و فتنه و آشوب است».



[ صفحه 410]



رواياتي که در باره نشانه هاي ظهور و فتنه و آشوبهاي آخرالزمان از پيشوايان معصوم (عليهم السلام) رسيده، فراوان است و ما به همين مقدار بسنده مي کنيم.

در اينجا مي خواهيم مطلبي را به موضوع مورد بحث اضافه کنيم و آن اين که: ممکن است برخي تصوّر کنند که آنچه درباره حوادث آخرالزمان و جنگ هاي آن دوران روايت شده، کمي مبالغه آميز است؛ ولي قطعاً چنين نيست. زيرا حوادث مربوط به آخر الزمان در کتب مقدّسه آسماني نيز از زبان پيامبران عظيم الشأن پيشين بازگو شده، و نشان مي دهد که جنگ آينده براي جهان يک امر غير قابل اجتنابي است که دير يا زود شعله آن فروزان مي شود، و حوادث فراواني که امروز در سراسر جهان جاري است جز با ظهور آن يکتا منجي جهان، پايان نمي پذيرد.

اينک فرازهايي از کتب مقدّسه تورات و انجيل که در اين باره آمده است، نقل مي نماييم:

در تورات مي خوانيم:

«و خداوند مي گويد: در تمامي زمين دو حصّه منقطع شده، خواهند مرد، و حصّه سوّم در آن باقي خواهد ماند. و حصّه سوّم را از ميان آتش خواهم گذرانيد و ايشان را مثل قال گذاشتن نقره قال خواهم گذاشت و مثل مصفّي ساختن طلا ايشان را مصفّي خواهم نمود. و اسم مرا خواهند خواند و من ايشان را اجابت نموده، خواهم گفت که، ايشان قوم من هستند و ايشان خواهند گفت که، يهوه خداي ما مي باشد». [7] .

در انجيل مي خوانيم:

«و در آفتاب و ماه و ستارگان، علامات خواهد بود و بر زمين، تنگي و حيرت از براي اُمّتها روي خواهد نمود به سبب شوريدن دريا و امواجش، و دلهاي مردم ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقايعي که بر ربع مسکون ظاهر مي شود». [8] .

آري خوانندگان گرامي! از مجموع روايات و پيشگويي هاي پيشوايان استفاده مي شود که: مسأله جنگ و خونريزي و درگيريها و نابسامانيها و کشمکشهاي امروز جهان همچنان ادامه خواهد داشت تا زماني که به جنگ جهاني سوّم و ظهور يگانه منجي عالم



[ صفحه 411]



منتهي گردد، و خورشيد تابناک امامت از افق مکه معظّمه طلوع نمايد، و همه ستمکاران و متجاوزان را طعمه شمشير سازد، و انتقام خون مظلومان را از ستمگران تاريخ بستاند، و هر حقي را به صاحب حق برساند، و به تمام بدبختيها، خاتمه دهد. ان شاء اللّه