«و چون اين را گفت، وقتي که ايشان همي نگريستند بالا برده شد، و ابري او را از چشمان ايشان در ربود. و چون به سوي آسمان چشم دوخته مي بودند، هنگامي که او مي رفت ناگاه دو مرد سفيد پوش نزد ايشان ايستاده، گفتند: اي مردان جليل! چرا ايستاده به سوي آسمان نگرانيد؟ همين عيسي که از نزد شما به آسمان بالا برده شد، باز خواهد آمد، به همين طوري که او را به سوي آسمان روانه ديديد». [1] .

فراز ديگر از اناجيل را «عبدالله بن سليمان» نقل کرده است که بسيار جالب است. او مي گويد:



[ صفحه 347]



من در اناجيل خواندم که خداوند به عيسي (عليه السلام) فرمود: «من تو را به سوي خود بالا مي برم، سپس تو را در آخر زمان فرو مي فرستم تا از اُمّت اين پيامبر شگفتيها ببيني، و آنها را در کشتن دجّال ياري دهي، تو را در وقت نماز مي فرستم، تا با آنها نماز بخواني که آنها اُمّت مرحومه هستند». [2] .