رساله پولس به روميان
«زيرا يقين مي دانم که دردهاي زمان حاضر نسبت به آن جلالي که در ما ظاهر خواهد شد، هيچ است». [1] .
«... و آن که براي حکمراني اُمّتها مبعوث شود، اميد اُمّتها بر وي خواهد بود». [2] .
اين تعبير هم تعبير دقيقي است که در احاديث اسلامي آمده است، و جالب توجّه
[ صفحه 346]
اين که: همان گونه که در بشارات تورات تذکّر داديم در ترجمه عربي انجيل با تعبير «قائم» آمده است، و تعبير «حکمراني اُمّتها» و «اميد اُمّتها» جالب توجّه است.
«زيرا اين را به شما از کلام خدا مي گوييم که ما که زنده و تا آمدن خداوند باقي باشيم بر خوابيدگان سبقت نخواهيم جست؛ زيرا خداوند با صدا و با آواز رئيس فرشتگان و با صور خدا از آسمان نازل خواهد شد، و مردگان در مسيح اول خواهند بر خاست. آنگاه ما که زنده و باقي باشيم با ايشان در ابرها ربوده خواهيم شد تا خداوند را در هوا استقبال کنيم و همچنين هميشه با خداوند خواهيم بود». [3] .
به طوري که خوانندگان عزيز ملاحظه مي کنند اين فراز از عهد جديد با روايات اسلامي وجوه مشترک فراواني دارد که از آن جمله است:
1 ـ نزول حضرت عيسي (عليه السلام)
2 ـ صيحه آسماني.
3 ـ زنده شدن گروهي از افراد صالح.
4 ـ آمدن او بر فراز ابر.
5 ـ ربوده شدن ياران حضرت ولي عصر (عليه السلام) از محرابها و رختخوابهاي خود، و انتقال يافتن آنها بر فراز ابرها، همه اين موارد در احاديث اسلامي آمده، و با اين فقرات انجيل دقيقاً منطبق است.
پاورقي
[1] رساله پولس رسول به روميان، ص 252، باب 8، بند 18.
[2] رساله پولس رسول به روميان، ص 261، باب 15، بند 12.
[3] رساله اول پولس به تسالونيکيان، ص 330، باب 4، بندهاي 15 ـ 17.