در کتاب دانيال نبي نيز بشارت ظهور حضرت مهدي (عليه السلام) مطابق بشارات انبياي گذشته، چنين آمده است:

«... امير عظيمي که براي پسران قوم تو ايستاده قائم است، خواهد برخاست. و چنان زمان تنگي خواهد شد که از حيني که اُمّتي به وجود آمده است تا امروز نبوده، و در آن زمان هر يک از قوم تو، که در دفتر مکتوب يافت شود رستگار خواهد شد. و بسياري از آناني که در خاک زمين خوابيده اند بيدار خواهند شد، امّا اينان به جهت حيات جاوداني و آنان به جهت خجالت و حقارت جاوداني. و حکيمان مثل روشنايي افلاک خواهند درخشيد، و آناني که بسياري را به راه عدالت رهبري مي نمايند مانند ستارگان خواهند بود تا ابد الآباد.

امّا تو اي دانيال! کلام رامخفي دار و کتاب راتا زمان آخر مهر کن. بسياري به سرعت تردّد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گرديد... خوشا به حال آن که انتظار کشد». [1] .

در اين بشارت نکات چندي وجود دارد که برخي از آنها را به طور اختصار توضيح مي دهيم:

1 ـ شخص مورد بشارت که در نخستين فراز بشارت مزبور به عنوان «ايستاده» از او تعبير شده است، قائم آل محمّد (عليهم السلام) است که بزرگترين نماينده انبياي الهي است، و دعوت تمام پيامبران خدا را يکجا در حکومت حقّه خود آشکار ساخته، آيين الهي را بر سرتاسر کره خاکي حکم فرما مي نمايد.



[ صفحه 338]



2 ـ منظور از «زمان تنگي»، زمان بيدادگريها، سختيها، فشارها، ظلم و ستم هايي است که قبل از ظهور آن حضرت در سراسر جهان پيدا مي شود، چنان که در روايات اسلامي آمده است: «يَمْلاَُ الأرضَ قِسطاً و عَدلا کَما مُلِئت جوراً و ظلماً».

3 ـ منظور از: «آناني که در خاک زمين خوابيده اند»، گروهي از اموات مي باشند که در دولت با سعادت حضرت مهدي (عليه السلام) زنده مي شوند، و برخي از آنان از ياران آن حضرت مي گردند و در رکاب حضرتش مي جنگند و برخي ديگر به سزاي اعمال ناشايست خود مي رسند.

در اين زمينه، روايات بسياري از ائمّه معصومين (عليهم السلام) رسيده است که ما به جهت اختصار از ذکر آنها خودداري مي نماييم، و طالبين مي توانند به کتابهاي مربوطه که در مورد «رجعت» نگاشته شده، مراجعه فرمايند.