در کتاب زکرياي نبي ـ که يکي از پيامبران بزرگ بني اسرائيل و از انبياي پيرو تورات است، بشارت ظهور آن يگانه منجي عالم چنين آمده است:

«اينک روز خداوند مي آيد و غنيمت تو در ميانت تقسيم خواهد شد. و جميع اُمّتها را به ضدّ اورشليم براي جنگ جمع خواهم کرد، و شهر را خواهند گرفت و خانه ها را تاراج خواهند نمود، و زنان را بي عصمت خواهند کرد، و نصف اهل شهر به اسيري خواهند رفت، و بقيّه قوم از شهر منقطع خواهند شد.

و خداوند بيرون آمده با آن قومها مقاتله خواهد نمود چنان که در روز جنگ مقاتله نمود، و در آخر آن روز پايهاي او بر کوه زيتون که از طرف مشرق به مقابل اورشليم است خواهد ايستاد... و آن يک روز معروف خداوند خواهد بود... و يَهْوه (خدا) بر تمامي زمين پادشاه خواهد بود. و در آن روز يَهْوة واحد خواهد بود و اسم او واحد». [1] .



[ صفحه 329]



در اينجا لازم است اين نکته را توضيح دهيم که در کتب عهدين (يعني تورات و انجيل) کلمه «خداوند» بيشتر در مورد حضرت عيسي (عليه السلام) به کار مي رود، که در اينجا نيز چنين شده است. و جالب اين که در اين فراز بشارت که از تورات نقل کرديم، محل فرود آمدن حضرت عيسي و يوم الله بودن آن روز [2] و جهاني شدن اسلام و سقوط رژيم اشغالگر قدس دقيقاً با روايات اسلامي مطابقت دارد.

البته بايد توجّه داشت که طبق آيات کريمه قرآن مجيد، مضمون اين پيشگوييها يکبار در دوران گذشته در زمان بخت النصر انجام گرفته و يکبار ديگر طبق وعده هاي صريح قرآن کريم و نويدهاي ظهور مبارک حضرت مهدي (عليه السلام) در «يوم الله ظهور»، انجام خواهد گرفت، و نخستين قبله مسلمانان براي هميشه از اشغال يهوديان رهايي خواهد يافت و در تمامي جهان خداي يکتا را پرستش خواهد نمود، و در تمامي نقاط زمين نداي دلنواز وحدت به گوش خواهد رسيد.

به هر حال، آنچه در اين فراز در مورد سرنوشت يهوديان مغرور آمده است دقيقاً با روايات اسلامي منطبق است؛ زيرا از احاديث چنين استفاده مي شود که ملّت يهود به علّت طغيان و سرکشي و فسادي که در زمين ايجاد مي کنند سرانجام تار و مار خواهند شد به گونه اي که حتّي يک نفر يهودي هم در فلسطين باقي نخواهد ماند.

اينک براي آن که به سرنوشت شوم و ذلّت باري که طبق وعده الهي در انتظار قوم يهود و غدّه سرطاني اسرائيل غاصب است واقف شويم به برخي از رواياتي که در زمينه طغيان و سرکشي قوم يهود، و هلاکت و نابودي آنها در «بيت المقدس» وارد شده، اشاره مي کنيم: