در کتاب «باسک» که از کتب مقدّسه آسماني هندوهاست، بشارت ظهور حضرت ولي عصر (عليه السلام) چنين آمده است.

«دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلي در آخر الزمان، که پيشواي ملائکه و پريان و آدميان باشد، و حق و راستي با او باشد، و آنچه در دريا و زمين ها و کوه ها پنهان باشد همه را بدست آورد، و از آسمان ها و زمين و آنچه باشد خبر دهد، و از او بزرگتر کسي به دنيا نيايد». [1] .

ناگفته پيداست که منظور از آن پادشاه عادل، موعود همه ملّتها، وجود مقدّس حجّت بن الحسن العسکري (عليه السلام) است؛ زيرا طبق روايات اسلامي و وعده هاي تمامي انبيا، تنها اوست که به عدل و داد قيام مي کند و ريشه ظلم و بيداد را از بنياد بر مي کند، و جهان را پر از عدل و داد مي نمايد، و آنچه در دريا و زمين و کوه ها پنهان شده بدست مي آورد، و تنها اوست که در آخر الزمان ظاهر مي شود و تحول و دگرگوني عظيمي در دنيا به وجود مي آورد، و زحمات همه پيامبران را که به منظور برقرار ساختن عدالت اجتماعي آمده اند به ثمر مي رساند، و فرمانش بر همه موجودات جهان نافذ است.

به هر حال، در اين بشارت و بشارات ديگري که در ساير کتب مقدّسه مذهبي اهل اديان آمده، موضوع ظهور مبارک حضرت مهدي (عليه السلام) به قدري واضح و روشن است که هيچ گونه نيازي به توجيه و تفسير ندارد؛ ولي در عين حال، براي اين که معلوم شود تمام مضامين بشارت مزبور دراحاديث اسلامي نيز آمده است، پيرامون برخي از فرازهاي آن توضيحاتي مي دهيم.



[ صفحه 284]