(حتّي اِذا رَأوْا ما يُوعَدوُنَ اِمّا الْعَذَابَ وَ اِمّا السّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَکاناً وَ أضْعَفُ جُنْداً - ويزيد اللّه الذين اهتدوا هدي...). [1] .

«تا وقتي آنچه به آنان وعده داده مي شود: يا عذاب يا قيامت را ببينند؛ پس به زودي مي فهمند که چه کسي جايگاهش بدتر و چه کسي لشکرش ناتوان تر است و خداوند کساني را که هدايت يافته اند بر هدايتشان مي افزايد».

از امام صادق (عليه السلام) روايت شده است که در تفسير اين آيه شريفه فرمود:

«منظور از قيامت، قيام قائم است. که گمراهان چون در آن روز، قائم و اطرافيانش را ببينند، مي فهمند که جايگاه چه کسي در نزد قائم بدتر و سپاهش ناتوان تر است. و خداوند در آن روز، بر هدايت هدايت يافتگان که از قائم پيروي کرده، انکارش نکرده اند، مي افزايد». [2] .