(وَلَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسي بِآياتِنا أَنْ أَخْرِج قَومَکَ مِنَ الظُلماتِ إليَ النُّور وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَيّام اللهِ إنَّ فِي ذلکَ لاََيات لِکُلِّ صَبّار شَکُور). [1] .

«همانا ما موسي را با آيات خود فرستاديم، که قوم خود را از تاريکي ها به سوي نور بيرون بياور، و روزهاي خدا «ايّام الله» را به آنها ياد آوري کن که در اين ـ يادآوري ـ براي هر انسان بسيار شکيبا و شکرگزار نشانه هايي است».

شيخ سليمان قندوزي حنفي در کتاب «ينابيع المودّة» از امام محمّد باقر (عليه السلام) روايت کرده است که در مورد اين جمله از آيه شريفه «وَ ذَکِرّ هُمْ بأَيّامِ اللّهِ» فرمود:

«أيّام الله ثَلاثَة: يَومَ يَقُوم الْقائِم (عليه السلام)، وَ يَومَ الکَرَّة، وَيَومَ القِيامَةِ».

«روزهاي خداوند ـ تبارک و تعالي ـ سه روز است:

1 ـ روز قيام قائم (عليه السلام)

2 ـ روز رجعت

3 ـ روز قيامت. [2] .

اين حديث به همين تعبير از امام صادق (عليه السلام) نيز روايت شده است. [3] .

و در تفسير عليّ بن ابراهيم قمي نيز آمده که «ايّام الله» سه روز است: روز قيام قائم (عليه السلام)، روز مرگ و روز رستاخيز. [4] .

همان گونه که خوانندگان عزيز ملاحظه نمودند، بر اساس روايات پيشوايان



[ صفحه 261]



معصوم (عليهم السلام)، سه روز به عنوان «يوم الله» شناخته شده که ياد آوري آن در سر لوحه برنامه هاي حضرت موسي (عليه السلام) قرار گرفته، که روز قيام جهاني حضرت مهدي (عليه السلام) اوّلين آنها معرفي شده است.

و به حق مي توان گفت: آن روز يکي از روزهاي بزرگ الهي است که شايسته است «يوم الله» خوانده شود، زيرا آن روز، سر آغاز حکومت واحد جهاني بر اساس عدالت و آزادي، و روز بر چيده شدن بساط ظلم و ستم و استبداد و استعمار از سراسر جهان، و روز شکستن بتها و گسستن زنجيرها و فرو ريختن کاخهاي ستمگران و در هم شکستن تمام قدرتهاي اهريمني در پهنه گيتي است.

دوّمين يوم الله، روز «رجعت» است که در آن روز بندگان شايسته خداوند که از دنيا رفته اند باز مي گردند و بر سراسر جهان حکومت مي کنند. [5] .

سوّمين يوم الله، روز رستاخيز عمومي و روز قيامت است، که همه مردمان از اوّلين و آخرين در آن روز پر ترس و هراس در صحنه قيامت جمع مي شوند و سلطنت خداوند قهّار را با ديدگان خود مشاهده مي کنند و پاداش نيک و بد اعمال خود را درمي يابند.