(بَقِيَّةُ اللهِ خَيْرٌ لَکُمْ إنْ کُنْتُمْ مُؤمِنِينَ) [1] .

«يکتا بازمانده خدا براي شما بهتر است اگر مؤمن هستيد».

امام باقر (عليه السلام) در تأويل اين آيه شريفه مي فرمايد:

«هنگامي که مهدي ما ظاهر شود به خانه کعبه تکيه مي دهد و 313 تن از ياران خاص او به دورش گرد مي آيند. اولين سخني که بر زبان مبارکش جاري مي شود اين آيه شريفه است: «بَقِيَّةُ اللهِ خَيْرٌ لَکُمْ إنْ کُنْتُمْ مُؤمِنينَ».

سپس مي فرمايد: «من بقية الله، خليفة الله و حجّة الله هستم بر شما، آنگاه احدي بر آن حضرت سلام نمي کند جز اين که مي گويد: «السّلام عليک يا بقية الله في الأرض»؛ سلام بر تو اي بازمانده خداوند در زمين».

بعد از آن، چون ياران ديگر آن حضرت که يک گروه ده هزار نفري مي باشند به دور او گرد آمدند، يهودي و نصراني و کسي که غير خداي تعالي را پرستش مي نموده، باقي نمي ماند جز اين که ايمان مي آورد و او را تصديق مي نمايد و همه ملّتها يکي مي شود، و آن هم ملّت اسلام است، و پس از آن، براي هر



[ صفحه 260]



معبودي که به جز خداي تعالي مورد پرستش بوده، آتشي از آسمان مي آيد و او را مي سوزاند». [2] .