سوره آل عمران
(أَفَغَير دينِ الله يَبغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَالأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إلَيه يُرجَعُونَ). [1] .
«آيا جز دين خدا را مي جويند؟ با آن که آنچه در آسمانها و زمين است خواه و ناخواه تسليم او هستند، و به سوي او بازگردانيده مي شوند».
در تفسير اين آيه شريفه و جهاني شدن آيين توحيد و حاکميت آخرين دين خدا بر سرتاسر جهان، روايات چندي از حضرات معصومين (عليهم السلام) رسيده است که به قسمتي از آنها در اينجا تبرّک مي جوئيم:
1 ـ امام باقر (عليه السلام) در مورد ظهور حضرت قائم (عليه السلام) مي فرمايد:
«هنگامي که حضرت قائم (عليه السلام) قيام کند، هيچ آبادي و سرزميني در روي کره زمين باقي نمي ماند مگر اين که نداي «لا إله إلاّ الله و محمّداً رسول الله» در آنجا بلند شود. و اين همان گفتار خداي تعالي است که (وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ في السّماوَاتِ وَ الأَرْضَ...) [2] و حضرت صاحب الأمر (عليه السلام) «جزيه» را نمي پذيرد چنان که رسول الله (صلي الله عليه وآله وسلم) مي پذيرفت و اين، همان قول خداي تعالي است که، با کافران بجنگيد تا هيچ فتنه اي باقي نماند و دين تماماً از آن خدا باشد». [3] .
2 ـ در تفسير همين آيه شريفه از حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) نقل شده که فرمود:
«هنگامي که حضرت قائم مهدي (عليه السلام) قيام کند هيچ نقطه اي در روي زمين باقي نمي ماند جز اين که بانگ «لا اله الا الله و محمّداً رسول الله» در آنجا بلند شود». [4] .
3 ـ در مورد همين آيه مبارکه در حديثي از امام کاظم (عليه السلام) در باره حضرت قائم (عليه السلام) چنين مي خوانيم:
ابن بکَيْر، گويد: از امام کاظم (عليه السلام) در مورد اين آيه شريفه پرسيدم، حضرت فرمود:
«انزلَتْ فِي القائم (عليه السلام) اِذا خَرَجَ بِالْيَهُوْدِ وَ النَّصاري وَ الْصّابئين وَ اْلزَّنادِقَة و
[ صفحه 252]
أَهْل الرَدَّة وَ الکُفّار، فِي شَرْقِ الأرْضِ وَ غَرْبِها فَعَرَضَ عَلَيْهِم الإسلام، فَمَنْ أسْلَمَ طَوْعاً أمَرَهُ بِالصَّلاةِ و الزَّکاةِ وَ ما يُؤمَرُ بِهِ الْمُسْلِم وَ يَجِبُ لله عَلَيْه، وَ مَنْ لَمْ يسلم ضَرَبَ عُنُقَهُ حتّي لا يَبْقي فِي المَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ أحَدُ إِلاّ وَحَّدَ الله». [5] .
«اين آيه، در باره حضرت قائم (عليه السلام) نازل شده است. هنگامي که ظاهر شود، آيين مقدّس اسلام را در شرق و غرب جهان، به يهود و نصاري و صائبان و ملحدان و مرتدان و کافران عرضه مي دارد، هر کس آن را از روي ميل و رغبت بپذيرد، به نماز و زکات و ديگر فرائض اسلامي امر مي فرمايد و هر کس امتناع ورزد، گردنش را مي زند تا در همه شرق و غرب جهان جز موحّد و يکتا پرست باقي نماند».
پاورقي
[1] سوره آل عمران، آيه 83.
[2] سوره انفال، آيه 39.
[3] المحجّه، ص 50 و تفسير عياشي، ج 2، ص 65.
[4] ينابيع المودّة، ج 3، ص 236، باب 71 ـ تفسير عياشي، ج 1، ص 207، ح 81، تفسير نور الثقلين، ج 1، ص 362، ح 229.
[5] تفسير عياشي، ج 1، ص 207، ح 82 ؛ المحجه، ص 50، اثبات الهداة، ج 3، ص 549، ح 552 ؛ تفسير نور الثقلين، ج 1، ص 362، ح 230.