مرحوم علامه مجلسي اعلي الله مقامه در کتاب پرارج «بحارالانوار» درباره ي اين مطلب که علي عليه السلام پرچمدار رسول خدا صلي الله عليه و اله بوده است مي نويسد:

مالک بن دينار از سعيد بن جبير پرسيد، پرچمدار رسول خدا صلي الله عليه و اله چه کسي بود؟

جواب داد: علي ابيطالب عليه السلام. [1] .و در روايت ديگري از تاريخ طبري، و بلاذري. و صحيح مسلم و بخاري چنين نقل کرده است که: چون رسول خدا صلي الله عليه و اله اراده فرمود براي جنگ «بدر» بيرون برود، هر گروهي از مسلمانان براي خود پرچمي را انتخاب نمودند، پرچم «حمزه» سرخ رنگ، و پرچم «بني اميه» سبز رنگ، و پرچم علي بن ابي طالب عليه السلام «زردرنگ» و پرچم پيامبر صلي الله عليه و اله سفيد رنگ بود. [2] .

و در جنگ «خيبر» موقعي که آن حضرت فرمود: «لأعطين الراية غدا رجلا يفتح الله علي يديه، يحب الله و رسوله، و يحبه الله و رسوله»؛ «اين پرچم را فردا بدست کسي خواهم داد که او خدا و پيغمبر خدا را دوست مي دارد، و خدا و پيغمبرش هم او را دوست مي دارند، و او برنمي گردد مگر اينکه فاتح و پيروز باشد» اين پرچم را بدست علي عليه السلام داد. [3] .

از ديدگاه تاريخ و حديث، مسلم است که بکار بردن پرچم و برافراشته داشتن آن به هنگام جنگ و نبرد پيوسته در طول تاريخ چه پيش از ظهور اسلام و چه بعد از آن همچنان ادامه داشته است و حتي در تاريخ آمده است که در زمان اميرمؤمنان عليه السلام نيز در جنگ جمل و صفين، فرزند آن بزرگوار بنام «محمد بن حنفيه» پرچمدار و صاحب رايت آن حضرت بوده است. [4] .

در حادثه ي خونين کربلا، نيز سمت پرچمداري «حسين بن علي عليه السلام» به عهده ي برادر رشيد و شجاع و فدارکارش «قمر بني هاشم» حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام بوده و پس از



[ صفحه 148]



آن نيز حتي کساني که براي برانداختن نظام ظالمانه «بني اميه» و پي ريزي حکومت ستمگرانه ي «بني العباس» قيام کردند، مانند- ابومسلم خراساني و ياران او که مردم را عليه بني اميه شوراندند- هر چند که اهل حق نبودند- ولي بهرحال علامت ويژه و نشانه ي مخصوص داشتند که نشانه ي حرکتشان همان پرچم هاي سياه بوده است.در هر صورت: در هر دوره و زماني، هر دولت و کشوري که نغمه ي استقلال و آزادي را سر داده است و هر گونه قيام و انقلابي که در جهان بوقوع پيوسته است و هر گروهي که زمام امور چند روزه ي دنياي ناپايدار را بدست گرفته اند، خواه و ناخواه داراي علامت ويژه و نشانه ي مشخصي که آنها را از ساير دولتها و کشورها متمايز سازد، بوده اند.