از جمله ي علائم حتميه ي قريب به ظهور خروج سيد حسني از طرف قزوين و طالقان و ديلم است. و اين علامت، علامتي است که هم حتمي الوقوع و هم حتمي العلامه مي باشد و جون ما در بخش سوم کتاب، بخصوص در اين باره به تفصيل سخن خواهيم گفت، از اين رو بحث درباره ي سيد حسني را به بخش سوم ارجاع مي دهيم.

اين علامات ده گانه بطوري که گفته شده از علامات حتمي است ولي در عين حال بايد توجه داشت که وقوع آنها نيز منوط به مصلحت خداوند است، و چه بسا ممکن است برخي از آنها نيز محقق نشود.



[ صفحه 101]