از جمله علائم حتميه آيات و علامات و نشانه هائي است که در ماه رجب ظاهر مي شود. مرحوم شيخ طوسي، در «کتاب غيبت» خود از حسن بن محبوب از امام هشتم «حضرت علي بن موسي الرضا عليه السلام» روايت کرده است که آن حضرت فرمود:

بناچار فتنه و آشوب عظيمي روي خواهد داد که حتي اشخاص زيرک و کساني که از خواص ما شيعيان مي باشند نيز در دام آن گرفتار خواهند شد، و اين در موقعي است که شيعيان ما سومين امام از اولاد مرا از دست بدهند. [يعني پس از شهادت امام عسگري عليه السلام و زمان غيبت حضرت ولي عصر -عجل الله تعالي فرجه-]، اهل آسمان و زمين بر وي گريه مي کنند و چه بسيار افراد مومن و خداشناسي که هنگام از دست رفتن «ماء معين» يعني آب صاف و زلال (که مراد از آن حضرت قائم عليه السلام است) متاسف و دلسوخته و محزون مي گردند. گويا من هم اکنون آنها را مي بينم در آن موقعي که آنان را صدا مي زنند بسيار خوشحال و مسرورند و آن صدا که از دور شنيده مي شود چنان واضح است که گويا از نزديک شنيده مي شود، و آن صدا براي اهل ايمان رحمت، و براي کافران مايه رنج و عذاب است.

راوي گفت: عرض کردم:آن صدا چيست؟

فرمود: در ماه رجب سه صدا از آسمان شنيده مي شود، صداي اول اين است: «الا لعنة الله علي الظالمين» يعني: آگاه باشيد که لعنت خدا بر ستمکاران است. صداي دوم: مي گويد: «ازفت الازفة يا معشر المومنين» اي مردم با ايمان، رسيد آنچه بايد برسد، و صداي سوم اينکه سيمائي را در برابر چشمه ي خورشيد مي بينند که مي گويد: «هذا اميرالمومنين عليه السلام قد کر في هلاک الظالين». يعني: اين اميرالمومنين عليه السلام است که براي هلاک ظالمان و نابودي ستمکاران آمده است.



[ صفحه 88]



و در روايت «حميري» آمده: در صداي سوم شخصي از نزديک خورشيد ديده مي شود که مي گويد: خداوند فلاني را فرستاد، سخنانش را بشنويد و از او پيروي کنيد.

و هر دو راوي گفته اند: در اين موقع گشايش مردم، و آن کساني که مرده اند و دوست مي داشتند کاش زنده بودند تا جنين روزي را مي ديدند، فرا مي رسد، و خداوند دلها و سينه هاي مردم با ايمان را شفا مي بخشد. [1] .