دومين عامل مهم پيروزي ايرانيان در جنگ، وجود فردي لايق و شجاع و با شخصيت درميان فرماندهان رده ي بالاي ارتش و سپاه است که بخصوص در اخبار و روايات به وجود چنين انسان لايق و فرماندهي توانا و نيرومند بعنوان «شعيب بن صالح» اشاره شده و از شجاعتها و فداکاريها و از خودگذشتگيهاي وي سخنها رفته است.

ما در اينجا براي اينکه خوانندگان محترم به شخصيت فوق العاده ي چنين انسان مبارزي از ديدگاه روايات اسلامي پي برده و به موقعيت سياسي نظامي، و طرحهاي جنگي وي در صحنه هاي نبرد آگاهي بيشتري پيدا کنند، نخست به معرفي کوتاهي پيرامون شخصيت و عظمت اين انسان انقلابي و نسب خانوادگي وي مي پردازيم و سپس رواياتي را که از ناحيه ي پيشوايان ديني درباره ي او رسيده است نقل مي کنيم تا معلوم شود که «شعيب بن صالح» کيست، و نقش او در دوره ي زمامداري سيدحسني و يا زمان نهضت خراساني چيست.