براي روشن تر شدن اصل قضيه به توضيح مختصري که از (برزنجي شافعي) متوفاي سال 1103 هجري قمري مي آوريم، توجه فرمائيد.

اين دانشمند در کتاب معروف و تحقيقي خود بنام «الاشاعه» که پيرامون حوادث گذشته و آينده جهان، با بررسي روايات و حل مشکلات برخي از اخبار وارده ي مربوط به



[ صفحه 69]



ظهور ولي عصر (ارواحنا له الفداء) به رشته تحرير درآورده است، در بخش سوم آن تحت عنوان: حوادث قبل از ظهور چنين اظهار مي دارد:

از جمله حوادثي که پيش از ظهور حضرت مهدي عليه السلام خواهد بود، خروج سفياني، و ظهور ابقع و اصهب و اعرج کندي است. اما سفياني، مطابق حديثي که از اميرالمومنين علي (کرم الله وجهه) روايت شده است از فرزندان خالد بن يزيد بن ابي سفيان است و اين يزيد برادر معاويه بن ابي سفيان مي باشد که در روز فتح (مکه) همراه پدر و برادرش اسلام آورد، و سفياني از نسل اوست، و او مردي بزرگ سر و آبله روست و در چشم او لکه سفيد است، و از نواحي شهر «دمشق» از سرزمين «وادي يابس» خروج مي نمايد.

آنگاه اين دانشمند، پس از بيان اصل نسب سفياني و شرح چگونگي خروج او از سرزمين شام چنين مي نويسد:

پس سفياني کسي است که از سرزمين شام ظاهر مي شود، و ابقع کسي است که در مصر آشکار مي شود، و اصهب کسي است که از سرزمين (جزيره) خروج مي کند و مقصود از جزيره، (جزيرة العرب) يعني، عراق است، آن جزيره ي ابن عمر، چه آنکه جزيره ي ابن عمر، خود داخل در جزيرة العرب و جزء سرزمين عراق است. و اعراح کندي کسي است که از سرزمين مغرب، يعني: از غرب ظاهر مي شود و سرانجام سفياني بر همه ي آنها غالب مي گردد. [1] .

سپس مولف کتاب «الاشاعه» درباره کلمه ي (ابقع) و (اصهب) و (اعرج) چنين مي گويد:

البته بايد توجه داشت که الفاظي مانند ابقع و اصهب و اعرج، (و منصور و حارث) [2] و مهدي عليه السلام همگي اوصاف و القابند، و براي کسي اسم محسوب نمي شوند، و اين را بايد دانست. [3] .



[ صفحه 70]