گرچه در احاديث جالب و گويائي که در آينده ي نزديک خواهيم آورد، دلائل محکم و



[ صفحه 398]



شواهد روشني بر تحقق يک انقلاب وسيع و گسترده در «ايران» به چشم مي خورد که از قيام شخصي خاص (که يکي از دودمان خاندان رسول اکرم صلي الله عليه و آله است) حکايت مي کند، و او طبق روايات وارده، شخصيت بسيار ممتاز و مبارزي است که با افکاري باز و سينه اي گشاده، و بينشي وسيع، و همتي والا براي حفظ دست آوردهاي قانون آسماني قرآن، و پياده کردن احکام نجات بخش و سعادت آفرين اسلام دست بکار مي گردد و در اين ميان نيازي به توضيح و تفسير چگونگي قيام دلاورانه ي او به بيابات ناقص و گفتارهاي نارساي ما احساس نمي شود، اما در عين حال، بايد توجه داشت که بيشتر رواياتي که در زمينه ي خروج و ظهور و آشکار شدن چنين شخصيت والائي از ائمه ي طاهرين (سلام الله عليهم اجمعين) رسيده است، مربوط به دوران پس از انقلاب و روزگار فرمانروايي او بعد از پيروزي انقلاب است. و از آغاز کار و ابتداء قيام وي کمتر سخن بميان آمده است.

ولي بهر حال: آنچه از مجموع روايات وارده درباره ي نهضت کم نظير او استفاده مي شود اين است که: او در آغاز کار با جديتي تمام و توصيف ناشدني به نشر دعوت اسلامي خود مي پردازد و ايرانيان را بياري دين خدا و آئين توحيد و يکتاپرستي و طرفداري از اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام فرامي خواند و پس از آنکه با کمک و همياري مسلمانان ايران به پيروزي رسيد و زمام امور حکومت اسلامي را در اين خطه ي پهناور بدست گرفت، شعائر ديني و رسومات مذهبي را رعايت خواهد کرد، و مردم را به تقوي و پرهيزکاري و ترس از خدا سفارش خواهد نمود، و در طول دوران زمامداري خود به عمران و آبادي کشور خواهد پرداخت، و در «ايران» با سياستي آميخته با دين و مذهب فرمانروائي خواهد کرد و دولت او از قدرتمندترين و نيرومندترين دولتهاي بزرگ جهان خواهد گرديد.

مؤلف کتاب «تباشيرالمحرورين» در اين باره مي نويسد: «از برخي از روايات وارده ي معصومين عليهماالسلام چنين استفاده مي شود که چند سالي پيش از ظهور مبارک حضرت مهدي عليه السلام مذهب حقه ي جعفري آن چنان قوت مي گيرد و تقويت مي گردد تا جائيکه در سراسر عالم و دربين تمام کشورها و دول دنيا مشهور مي شود و چنان شهرت و آوازه اي به هم مي رساند، که همه ي مردم دنيا متوجه مي شوند تنها مذهبي که حق است



[ صفحه 399]



«مذهب جعفري» است و ساير مذاهب دنيا تماما باطل است و بدينوسيله حجت بر همه مردم تمام مي شود. [1] .