بدون شک ميتوان اظهار اطمينان نمود که اين اشتباه، يا از ناحيه ي نسخه برداران قبلي صورت گرفته، و يا اينکه از ناحيه ي چاپ کتابها، اين اشتباه روي داده است و شأن مرحوم علامه ي مجلسي اعلي الله مقامه، و هم چنين «شاگرد شهيد» اجل و اعظم از آنست که دچار چنين اشتباه بزرگي گردند. و البته حقير به چاپهاي ديگر «بحارالانوار» مانند چاپ «کمپاني» و «امين الضرب» مراجعه نکرده ام و نمي دانم آيا در آن چاپها هم مانند اين اشتباه وجود دارد يا خير.

به هر حال: با مطالعه ي دقيق درکتب حديث، و تعمق بيشتر درباره ي خروج «سيدحسني» براي هر انسان تيزبين و دورانديش و ژرف نگر و کنجکاو، بخوبي روشن مي شود که بطور قطع و يقين، آن شخصيت عظيم و انقلابگر و بي باک و نترس و شجاع و جسور و متهور که هيچگونه بيم و هراس به دل راه نمي دهد، و در برابر همه ي زورمداران و قدرتمندان عالم مي ايستد، و در برابر سختيها و ناملايمات روزگار، خم به ابرو نمي آورد، و آوازه ي انقلاب اسلامي خويش را با فريادهاي «وا اسلاماه» بگوش جهانيان مي رساند. و با دگرگون ساختن اوضاع و احوال جهان، توجه محرومان و مستضعفان سراسر عالم را به ايران، و انقلاب اسلامي خويش جلب مي نمايد و زمينه ي حکومت جهاني مهدي موعود عليه السلام را فراهم مي آورد، شخصيت کم نظيري است که «سيد» «عالم» بزرگوار، مطاع، و فرمانرواي علي الاطلاق مردم مسلمان «ايران» است.

و او کسي است که حرکت انقلابي او از بلاد شرق و «ايران» و دعوت انقلاب اسلامي او در ميان ايرانيان پاکدل و ديندار و متعهد به اسلام، و از ناحيه ي مشخصي بنام



[ صفحه 331]



«ديلم» و قزوين و طالقان (که از نواحي قديم خراسان و جزء سرزمين «ديالمه» است) صورت خواهد گرفت ولي «حسني» بودن وي چه از نظر اخبار و چه از ديدگاه دانشمندان، مورد شک و ترديد و بلکه در برخي از اخبار به «حسيني» بودن وي تصريح شده است.