محمد بن ابراهيم نعماني در کتاب «غيبت نعماني» در مورد خروج کساني که از مشرق قيام مي کنند و خواستار حقند ولي حق را به آنها نمي دهند و آنها مي جنگند تا اينکه پيروز مي شوند و سپس زمان امور خود را به دست حضرت صاحب الامر عليه السلام مي سپارند، در روايتي از ابي خالد کابلي از حضرت ابوجعفر امام محمدباقر عليه السلام چنين نقل کرده است که آن حضرت فرمود:

«کأني بقوم قد خرجوا بالمشرق يطلبون الحق فلا يعطونه، ثم يطلبونه فلا يعطونه، فاذا رأوا ذلک وضعوا سيوفهم علي عواتقهم فيعطون ما سألوه فلا يقبلونه حتي يقوموا، و لا يدفعونها الا الي صاحبکم، قتلاهم شهداء أما اني لو أدرکت ذلک لاستبقيت نفسي لصاحب هذا الأمر». [1] .

گوئي هم اکنون من گروهي را با چشم خود مي بينم که از مشرق (خاور) قيام کرده اند و خواستار حقند ولي آن را به آنها نمي دهند، سپس باز حقشان را مي طلبند ولي به آنان داده نمي شود و چون چنان ديدند اسلحه هاي خود را بر



[ صفحه 304]



مي گيرند و بر گردنهايشان مي گذارند، اين وقت آنچه را که مي خواستند به آنها داده مي شود ولي آن طايفه ديگر نمي پذيرند تا اينکه قيام مي کنند و کارشان رونق مي گيرد، و آنان آن را به کسي نخواهند داد مگر به صاحب شما (يعني: حضرت صاحب الامر عليه السلام) و کشته شدگانشان شهيدند. آگاه باش که اگر من آن روز را درک مي نمودم خود را براي صاحب اين امر (يعني حضرت ولي عصر -عجل الله تعالي فرجه-) نگه مي داشتم.

اين روايت با همه ي اختصارش از هيچ چيز فروگذار ننموده و تمامي آنچه را که در روايات رسول خدا صلي الله عليه و آله پيرامون خروج پرچم هاي سياه، و مطالبه ي حق و قيام کردن و جنگيدن و زمينه سازي حکومت جهاني مهدي عليه السلام آمده است همگي، در خود جمع نموده و جاي هيچگونه شک و شبهه اي براي کسي که طالب حق و جوياي يقين باشد باقي نگذاشته است و تمام درهاي شک و ترديد را بسته است و امام عليه السلام حقانيت قيام اين گروه و زمينه ساز بودن حکومت آنان را براي برپايي حکومت عدل (الله) در کمال صراحت بيان فرموده، و بطور ضمني به راوي خبر نيز فهمانده است که انقلاب کنندگان و زمينه سازان حکومت جهاني حضرت مهدي عليه السلام شيعه هستند و چون قيامشان براي حق و ياري دين و زنده ساختن احکام شريعت سيدالمرسلين است، لذا کشته شدگان آنها نيز شهيدند.

ناظم الاسلام کرماني، در کتاب «علائم الظهور» صفحه ي 97 پس از آنکه حديث مزبور را از ابي خالد کابلي نقل کرده و با کمال صراحت لفظ (مشرق) را به (ايران) ترجمه نموده است به دنبال آن چنين مي گويد:

(در اين خبر لفظ مشرق را به «ايران» ترجمه نمودم بعلت آنکه امام عليه السلام مي فرمايد آنچه از اين گروه کشته مي شوند، شهيد شده اند و اين جمله قرينه، و بلکه صريح است به آنکه مراد از «مشرق» آن مشرقي است که شيعيانش در آنجا مي باشند و همچنين اطلاق لفظ «مشرق» در اخبار بر مشرق فرات بسيار شده است».