اينک براي اينکه خواننده ي عزيز اطمينان بيشتري پيدا کند که جنگهاي قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام با ابزارهاي جنگي مدرن واقع مي شود، حديثي را که در همين زمينه، از پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله روايت شده است متذکر مي گرديم.

متقي هندي در کتاب «کنزالعمال» در روايتي از حذيفه اليمان، آورده است که پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود:

«لتقصدنکم نار هي اليوم خامدة، في واد يقال له برهوت: تغشي الناس فيها عذاب أليم، تأکل الأنفس و الأموال، تدور الدنيا کلها في ثمانية أيام، تطير طير الريح و السحاب، حرها بالليل أشد من حرها بالنهار، و لها ما بين السماء و الأرض دوي کدوي الرعد القاصف، هي من رؤس الخلايق أدني من العرش، قيل يا رسول الله أسليمة هي يؤمئذ علي المؤمنين و المؤمنات؟ قال: و أين المؤمنون و المؤمنات، هم شر من الحمر، يتسافدون کما تتسافد البهائم و ليس فيهم رجل يقول: مه مه» [1] .



[ صفحه 276]



پيغمبر گرامي اسلام فرمود: در آينده آتشي بسوي شما روي خواهد آورد که الان خاموش است از سرزميني که آن را «برهوت» مي نامند، در آن آتش عذاب دردناکي است که هم جانها و هم اموال مردم را پايمال مي کند، تمام دنيا را در ظرف هشت روز دور مي زند، و مانند پرواز ابر و باد به آسمان پرواز مي کند. گرمي او در شب بيشتر از گرمي آن در روز است براي آن غرشي است در بين آسمان و زمين مانند غرش رعد کوبنده، و آن به سر مردم نزديکتر است از عرش، به آن حضرت عرض شد: يا رسول الله آيا در آن روز مؤمنين و مؤمنات از آن آتش درامانند؟ فرمود: مؤمنين و مؤمنات در آن روز کجا هستند! مردمان آن روز از حيوانات وحشي شرورترند، مانند بهائم دور هم جمع مي شوند و مانند جهيدن بهائم بر يکديگر، بر روي همديگر مي جهند و يک مرد در ميان آنها پيدا نمي شود که بگويد بس است، بس است، اين کارها را ترک کنيد.

در روايت ديگري که ظاهرا در همين زمينه از حضرت جواد الائمه عليه السلام نقل شده چنين آمده است:

«کأني بجرائد شتي، تدعي بأسماء شتي، لا أري لهم رشدا و لا لدينهم صيانة. کلما مالوا الي جانب انهدم من الجانب الاخر يعارضهم رجل طبري». [2] .

«گروههاي مسلح بسيار زيادي را گوئي هم اکنون با چشم خود مي بينم که با نامهاي مختلفي ناميده مي شوند براي آنها رشد عقلاني و سلامت ايماني نمي بينم، هر گاه متوجه يک جانب کار خود شوند، جانب ديگر آن خراب مي شود، مردي «طبري» با آنها به مقابله برمي خيزد».

کلمه ي «جرائد» که درمتن عربي حديث آمده جمع جريده، و به گروه سواري اطلاق مي شود که در ميان آنها افراد پياده نباشد.

بنابراين، ظاهرا مقصود از جرائد که با نامهاي مختلفي خوانده مي شوند، کنايه از وسائط نقليه و ابزار و آلات جنگي است که در آخر زمان مورد استفاده ارتش و نيروهاي مسلح قرار مي گيرد. زيرا اين وسائط نقليه جنگي است که امروز به نامهاي مختلفي



[ صفحه 277]



چون: تانک، زرهپوش، خودرو، نفربر و امثال آن ناميده مي شود.

و اينکه حضرت فرموده است براي آنها رشد عقلاني و سلامت ايماني نمي بينم، اين جمله کنايه از فاسق بودن و عدم تدين آنهاست که همگي مردماني شرور فاسد و گمراهند، و به دين و آئين اعتقاد ندارند.

و اما اينکه فرموده است «هرگاه به طرفي متمايل شدند آن طرف ديگر ساقط مي شود» به حسب ظاهر معنايش اين است که: اين گروههاي مسلح از خود اختياري ندارند، از هر طرف که صدائي بلند شد به طرف آن مي روند، و هر کسي که روي کار آمد با او همراه مي شوند و از اينرو همينکه به يک طرف متمايل شدند و بسوي حزب يا گروهي روي آوردند، آن طرف ديگر ساقط مي شود.

و اما اين که فرموده است که: «مردي طبري با آنها به مقابله برمي خيزد» ظاهرش اين است که از اهل ايران است. زيرا: کلمه ي «طبري» احتمالا منسوب به طبرستان و مقصود از آن، گيلان و مازندران و سرزمين «ديلم» است که ممکن است منظور از او سيدحسني و يا سيدهاشمي خراساني باشد، و خدا داناتر است.