همه ي اموال جهان ، در نزد مهدي عليه السلام گرد آيد ، آنچه در دل زمين است و آنچه بر



[ صفحه 601]



روي زمين . آنگاه مهدي به مردمان بگويد : «بياييد ! و اين اموال را بگيريد ! اينها همان چيزهايي است که براي به دست آوردن آنها ، قطع رحم کرديد و خويشان خود را رنجانديد ، خونهاي بناحق ريختيد ، و مرتکب گناهان شديد . بياييد و بگيريد !»

پس دست به عطا گشايد ، چنانکه تا آن روز کسي آنچنان بخشش اموال نگرده باشد . [1] .

در زمان مهدي عليه السلام ، زمين محصول بسيار دهد ، و مال و خواسته همي خرمن شود . هر کس نزد مهدي آيد و گويد : «به من مالي ده !» ، مهدي بيدرنگ بگويد : «بگير» . [2] .

مهدي عليه السلام ، اموال را ، به صورت مساوي ، ميان همگان تقسيم کند . [3] و کسي را بر کسي امتياز ندهد . [4] .