مهدي عليه السلام ، حق هر حقداري را بگيرد و به او دهد ؛ حتي اگر حق کسي زير دندان ديگري باشد ، از زير دندان انسان متجاوز و غاصب بيرون کشد ، و به صاحب حق بازگرداند . [1] .

چون مهدي قيام کند ، جزيه برداشته شود ، و غير از مسلماني نماند . او مردم را با شمشير به دين خدا دعوت کند ، هر کس نپذيرد ، گردن زند ، و هر کس را سرکشي کند ، خرد سازد. [2] مهدي عليه السلام ، وارد شهر کوفه شود ، و هر منافق و شک باوري را بکشد ، و کاخها را ويران سازد ، و ارتش مستقر در آنجا را از دم تيغ بگذراند . اينچنين ، ظلمه و اعوان ظلمه را بيدريغ بکشد ، تا خدا راضي شود و خشنود گردد . [3] .

مهدي ، مانع الزکاة [4] زاني محصن را نيز بدون طلب شاهد رجم کند . [5] .

زرارة بن أعين گويد : «از امام محمدباقر عليه السلام پرسيد : آيا قائم ، با مردمان ، مانند پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم رفتار کند ؟ فرمود : هيهات ، هيهات ! پيامبر با ملايمت با مردم رفتار مي کرد ، و مي کوشيد تا محبت مردم را ، در راه دين ، جلب کند و تأليف قلوب نمايد . اما قائم با شمشير و قتل با مردم روبرو شود . خدا به او اينگونه امر کرده است که بکشد و توبه اي از کسي نپذيرد . واي به حال کسي که با مهدي بر سر ستيز آيد . [6] .

مهدي ، فقط و فقط شمشير بشناسد ؛ او از کسي توبه نپذيرد ، و در راه اجراي حکم خدا و استقرار بخشيدن به دين خدا ، به سخن کسي گوش ندهد ، و نکوهش احدي را نشنود . [7] .



[ صفحه 599]