برپا نمودن مجالسي که مولايمان صاحب الزمان عليه السلام در آن ها ياد شود و مناقب و فضايل آن حضرت در آن ها ترويج و منتشر گردد و در آن مجالس، براي آن جناب دعا شود و با جان و مال در راه تشکيل آن مجالس تلاش کردن، [از وظايف دلباختگان و ارادتمندان به آن جناب است] زيرا که اين کار ترويج دين خداوند و برتري دادن کلمة اللَّه و ياري نمودن بر نيکي و تقوا و تعظيم شعائر الهي و نصرت وليّ اللَّه است.

و بر اين مطلب دلالت مي کند - اضافه بر اين که عناوين ياد شده و غير آن ها بر آن صدق مي نمايد - اين که: در حديثي که در وسائل و غير آن، از امام صادق عليه السلام روايت شده که فرمود: يکديگر را ديدار کنيد که در ديدارتان زنده شدن دل هايتان و يادآوري احاديث ما هست و احاديث ما شما را نسبت به يکديگر مهربان مي سازند، که اگر آن ها را بگيريد، رستگار شده و نجات يافته ايد و هرگاه آن ها را ترک گوييد، گمراه شده و هلاک مي گرديد. پس به آن ها عمل کنيد که من نجات شما را ضمانت مي کنم. [1] .

وجه دلالت اين حديث آن است که: ديدار مؤمنين نسبت به يکديگر را سبب و وسيله زنده کردن امر آنان و يادآوري احاديث امامان عليهم السلام دانسته است، بنابراين برپاسازي مجالس ديداري که در آن ها امام عليه السلام ياد شود و مناقب او و آنچه مربوط به او است، بيان گردد، بدون ترديد نيکو و مورد خشنودي امامان عليهم السلام است. و نيز بر اين مطلب دلالت مي کند فرمايش



[ صفحه 257]



امير المؤمنين عليه السلام در حديث «اربع مائه» اين که: خداوند - تبارک و تعالي ک به سوي زمين نگريست، پس ما را برگزيد و براي ما شيعياني برگزيد، که ما را ياري مي کنند و از خوشحالي ما خوشحال و به خاطر اندوه ما اندوهگين مي شوند و اموال و جان هايشان را در راه ما نثار مي نمايند، آنان از ما هستند و به سوي ما باز مي گردند.... [2] .