در کتاب الغيبه، شيخ اجل ابوجعفر طوسي رحمه الله از حضرت صاحب الامرعليه السلام روايت شده و حکايتي طولاني دارد که به منظور رعايت اختصار آن را ترک کرديم. دعا اين است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ، اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ سَيِّدِ المُرْسَلِينَ وَخاتَمِ النَّبِيِّينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، المُنْتَجَبِ فِي المِيثاقِ، المُصَطَفي فِي الظِّلالِ، المُطَهَّرِ مِنْ کُلِّ آفَةٍ، البَرِي ءِ مِنْ کُلِّ عَيْبٍ، المُؤَمَّلِ لِلنَّجاةِ، المُرْتَجي لِلشَّفاعَةِ، المُفَوَّضِ إِلَيْهِ دِينُ اللَّهِ. اَللَّهُمَّ شَرِّفْ بُنْيانَهُ وَعَظِّمْ بُرْهانَهُ وَأَفْلِجْ حُجَّتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ وَأَضِيْ نُورَهُ وَبَيِّضْ وَجْهَهُ وَاعْطِهِ الفَضْلَ وَالفَضِيلَةَ وَالدَّرَجةَ وَالوَسِيلَةَ الرَّفِيعَةَ وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الأَوَّلُونَ وَالآخِرُونَ، وَصَلِّ عَلي أَمِيرِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَقآئِدِ الغُرِّ الُمحَجَّلِينَ وَسَيِّدِ الوَصِيِّينَ وَحُجِّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَي الحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَي الحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلي عَلِيِّ بْنِ الحُسَيْنِ (سَيِّدِ العابِدِينَ) وَإِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلي مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ إِمامِ المُؤْمِنِينَ



[ صفحه 123]



وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلي جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلي مُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلي عَلِيِّ بْنِ مُوسي إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلي مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلي عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَي الحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَي الخَلَفِ الصّالِحِ الهادِي المَهْدِيِّ إِمامِ المُؤْمِنِينَ وَوارِثِ المُرْسَلِينَ وَحُجَّةِ رَبِّ العالَمِينَ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ الأَئِمَّةِ الهادِينَ المَهْدِيِّينَ، العُلَمآءِ الصّادِقِينَ، الأَبْرارِ المُتَّقِينَ، دَعآئِمِ دِينِکَ وَأَرْکانِ تَوْحِيدِکَ وَتَراجِمَةِ وَحْيِکَ، وَحُجَجِکَ عَلي خَلْقِکَ وَخُلَفآئِکَ فِي أَرْضِکَ، الَّذِينَ اخْتَرْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَاصْطَفَيْتَهُمْ عَلي عِبادِکَ وَارْتَضَيْتَهُمْ لِدِينِکَ وَخَصَصْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِکَ وَجَلَّلْتَهُمْ بِکَرامَتِکَ وَغَشَّيْتَهُمْ بِرَحْمَتِکَ وَرَبَّيْتَهُمْ بِنِعْمَتِکَ وَغَذَّيْتَهُمْ بِحِکْمَتِکَ وَأَلْبَسْتَهُمْ نُورَکَ وَرَفَعْتَهُمْ فِي مَلَکُوتِکَ وَحَفَفْتَهُمْ بِمَلآئِکَتِکَ وَشَرَّفْتَهُمْ بِنَبِيِّکَ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِمْ صَلوةً کَثِيرَةً دآئِمَةً طَيِّبَةً لا يُحِيطُ بِها إِلّا أَنْتَ وَلا يَسَعُها إِلّا عِلْمُکَ وَلا يُحْصِيها أَحَدٌ غَيْرُکَ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي وَلِيِّکَ الُمحْيِي سُنَّتِکَ القآئِمِ بِأَمْرِکَ الدّاعِيِ إِلَيْکَ الدَّلِيلِ عَلَيْکَ وَحُجَّتِکَ عَلي خَلْقِکَ فِي أَرْضِکَ وَشاهِدِکَ عَلي عِبادِکَ. اَللَّهُمَّ أَعِزَّ نَصْرَهُ وَمُدَّ فِي عُمُرِهِ وَزَيِّنِ الأَرْضَ بِطُولِ بَقآئِهِ. اَللَّهُمَّ اکْفِهِ بَغْيَ الحاسِدِينَ وَأَعِذْهُ مِنْ شَرِّ الکآئِدِينَ وَأَدْحِرْ عَنْهُ إِرادَةَ الظّالِمِينَ وَتُخَلِّصْهُ مِنْ أَيْدِي الجَبّارِينَ. اَللَّهُمَّ أَعْطِهِ فِي نَفْسِهِ وَذُرِّيَّتِهِ وَشِيعَتِهِ وَرَعِيَّتِهِ وَخآصَّتِهِ وَعآمَّتِهِ وَعَدُوِّهِ وَجَمِيعِ أَهْلِ الدُّنْيا ما تَقِرُّ بِهِ عَيْنُهُ وَتَسُرُّ بِهِ نَفسُهُ وَبَلِّغْهُ أَفْضَلَ أَمَلِهِ فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ إِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ. اَللَّهُمَّ جَدِّدْ بِهِ ما مُحِيَ مِنْ دِينِکَ وَأَحْيِ بِهِ ما بُدِّلَ مِنْ کِتابِکَ وَأَظْهِرْ بِهِ ما غُيِّرَ مِنْ حُکْمِکَ حَتّي يَعُودَ دِينُکَ بِهِ وَعَلي يَدَيْهِ غَضّاً جَدِيداً خالِصاً مُخْلِصاً لا شَکَّ فِيهِ وَلا شُبْهَةَ مَعَهُ وَلا باطِلَ عِنْدَهُ وَلا بِدْعَةَ لَدَيْهِ. اَللَّهُمَّ نَوِّرْ بِنُورِهِ کُلَّ ظُلْمَةٍ وَهُدَّ بِرُکْنِهِ کُلَّ بِدْعَةٍ وَاهْدِهِمْ بِعِزَّتِهِ کُلَّ ضَلالةٍ وَاقْصِمْ بِهِ کُلَّ جَبّارٍ وَأَخْمِدْ بِسَيْفِهِ کُلَّ نارٍ وَأَهْلِکْ بِعَدْلِهِ کُلَّ جَبّارٍ (جابِرٍ) وَأَجْرِ حُکْمَهُ عَلي کُلِّ حَکَمٍ وَأَذِلْ لِسُلْطانِهِ کُلَّ سُلْطانٍ. اَللَّهُمَّ أَذِلْ کُلَّ مَنْ ناواهُ وَأَهْلِکْ کُلَّ مَنْ عاداهُ وَامْکُرْ بِمَنْ کادَهُ وَاسْتَأْصِلْ مَنْ حَجَدَ حَقَّهُ وَاسْتَهانَ بِأَمْرِهِ وَسَعي فِي إِطْفآءِ نُورِهِ وَأَرادَ إِخْمادَ ذِکْرِهِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ المُصْطَفي وَعَلِيٍّ المُرْتَضي وَفاطِمَةَ الزَّهْرآءِ وَالحَسَنِ الرِّضا وَالحُسَيْنِ المُصَفّي (المُصْطَفي) وَجَمِيعِ الأَوْصِيآءِ مَصابِيحِ الدُّجي وَأَعْلامِ الهُدي وَمَنارِ التُّقي وَالعُرْوَةِ الوُثْقي وَالحَبْلِ المَتِينِ وَالصِّراطِ المُسْتَقِيمِ، وَصَلِّ عَلي وَلِيِّکَ وَوُلاةِ عَهْدِهِ وَالأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَمُدَّ فِي أَعْمارِهِمْ وَزِدْ فِي آجالِهِمْ وَبَلِّغْهُمْ أَقْصي آمالِهِمْ دِيناً وَدُنْياً وَآخِرَةً، إِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ»؛ [1] به نام خداوند بخشنده



[ صفحه 124]



بخشايشگر. خداوندا! درود بفرست بر محمد سرور رسولان و آخرين پيغمبران و حجّت پروردگار عالميان، که در [هنگام] پيمان بستن اختيار شده است در [عالم] اشباح و سايه ها، از هر آفتي پاک و از هر عيب دور مي باشد، آن که به او آرزوي نجات است و اميد شفاعت، که دين خداوند به او واگذار گرديده. خدايا! بنيادش را بلند ساز و نورش را درخشنده کن و رويش را سپيد گردان و به او فضل و بلندي مرتبه و درجه و رفعت وسيله را عطا فرما و او را بر مقام پسنديده اي برانگيز، که به سبب آن اولين و آخرين بر او غبطه خورند.

و درود بفرست بر علي امير مؤمنان و وارث رسولان و پيشواي سفيدرويان و سيّد اوصيا و حجّت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر حسن بن علي امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار جهانيان. و درود بفرست بر حسين بن علي امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر علي بن الحسين (آقاي عبادت کنندگان) امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پرودرگار عالميان. و درود بفرست بر محمد بن علي امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر جعفر بن محمد امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پرودرگار عالميان. و درود بفرست بر موسي بن جعفر امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر علي بن موسي امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر محمد بن علي امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر علي بن محمد امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر حسن بن علي امام مؤمنان و وارث رسولان و حجت پروردگار عالميان. و درود بفرست بر خَلَف صالح هدايت کننده هدايت شده ات، امام مؤمنان و وارث رسولان و حجّت پروردگار عالميان. بار الها! درود بفرست بر محمد و خاندانش امامان هدايت کننده هدايت شده، علماي راستگوي، نيکان تقوي پيشه، ستون ها و پايه هاي توحيدت و بازگو کنندگان وحي تو و حجّت هاي تو بر آفريدگانت و جانشينان تو در زمينت که آنان را براي خويش اختيار کردي و بر بندگانت برگزيدي و براي دينت پسنديدي و به شناختنت اختصاص دادي و جامه کرامتت را بر



[ صفحه 125]



اندامشان پوشاندي و به رحمت خود ايشان را فرا گرفتي و به نعمتت آنان را پرورش دادي و حکمتت را به آنان تغذيه کردي و نور خويش بر ايشان پوشاندي و در ملکوتت آنان را بالا بردي و به وسيله فرشتگانت آنان را احاطه نمودي و به پيغمبرت شرافتشان بخشيدي. خداوندا! بر محمد و بر آل او درود فرست درودي بسيار دائم پاکيزه اي که جز ذات تو آن را احاطه نکند و جز علم تو آن را درنيابد و احدي جز تو آن را شمارش ننمايد. بار الها! درود فرست بر وليّ ات که زنده کننده سنّت تو، بپاخاسته به امر تو، دعوت کننده به سوي تو، دلالت کننده بر تو و حجّت تو بر خلقت و خليفه ات در زمينت و گواهت بر بندگانت مي باشد. خداوندا! پيروزي اش را برافراز و عمرش را دراز کن و زمين را با طولاني شدن بقاي او زينت بخش. بار الها! از تجاوز حسودان او را نگهدار و از شرّ نيرنگ بازان او را در پناه خويش مصون گردان و خواسته هاي [شوم] ستمگران را از او دور فرماي و او را از دست سرکشان رها ساز. خداوندا! به او در مورد خودش و فرزندانش و شيعيانش و رعيتش و خاصّانش و عوامش و دشمنش و تمام اهل دنيا، عطا فرماي آنچه را که چشمش را به آن روشن سازي و دلش را به آن خرسند گرداني و او را به برترين آرزويش در دنيا و آخرت برسان که تو بر هر چيز توانايي. بار الها! به [ظهور] او آنچه از دينت محو شده، تجديد گردان و آنچه از کتابت عوض شده، به او زنده کن و آنچه از احکامت تغيير يافته، به او آشکار ساز، تا اين که دين تو به او و بر دست او باز آيد، در حالي که تازه و شاداب و نو و خالص و بي پيرايه، که شکي در آن نباشد و شبهه اي به آن راه نيابد و باطلي کنارش نماند و بدعتي در پيشگاهش يافت نشود. بار خدايا! به نور او، هر تاريکي را روشن ساز و به پايه امر او، هر بدعتي را از جاي برکن و به عزّت او، هر گمراهي را منهدم گردان و هر سرکش را درهم شکن و به شمشير او، هر آتشي را خاموش ساز و هر سرکش (ستمگر) را به عدالت او هلاک گردان و حُکمش را بر هر فرماني برتري ده و هر سلطه اي را براي حکومتش خوار فرماي. بار خدايا! هر آن که با او ستيزه کند، ذليل کن و هر آن که با او دشمني ورزد، هلاک گردان و به هر که با او نيرنگ بازد، مکر کن و هر که حقش را انکار نمايد و امرش را سبک شمارد و در پي خاموش کردن نورش تلاش کند و بخواهد يادش را فرو نشاند، از ريشه برکن. خدايا! درود بفرست بر



[ صفحه 126]



محمد مصطفي و علي مرتضي و فاطمه زهرا و حسن راضي به قضاي تو و حسين مصفّي (برگزيده شده) و تمام اوصيا (جانشينان پيامبر) چراغ هاي روشنگر تاريکي و نشانه هاي هدايت و دلايل تقوي و گيره محکم و ريسمان قوي و راه راست. و درود بفرست بر وليّ خودت و متصدّيان عهدت و امامان از فرزندانش و عمرهايشان را طولاني گردان و بر اجل هايشان بيفزاي و آنان را به آخرين مرحله آرزوهايشان در دنيا و آخرت برسان که به راستي تو بر هر چيز توانايي.

مي گويم: اين دعاي شريف از دعاهاي ارزنده اي است، که شايسته است به آن مداومت شود و در هر وقت و هنگام، بر خواندنش مواظبت گردد، به ويژه اوقاتي که به مولايمان صاحب الزمان - عليه صلوات اللَّه - اختصاص بيشتري دارد، مانند شب نيمه شعبان و روز آن، و شب و روز جمعه. و شايد از همين روي باشد که مؤلّف کتاب «جمال الصالحين» اين دعا را از اعمال آن شب برشمرده، با اين که ظاهر روايتي که تذکّر داديم آن است که به وقت معيّني اختصاص ندارد، بلکه براي مطلق اوقات وارد شده است، و سيد اجل علي بن طاووس رحمه الله در کتاب «جمال الاسبوع» آن را در اعمال روز جمعه ياد کرده، در آنچه پس از نماز عصر آن روز دعا مي شود، چنين فرموده: ذکر صلوات بر پيغمبر و آل او - که درود خداوند بر او و آنان باد - که از مولايمان حضرت مهدي - صلوات اللَّه عليه - روايت شده، و اگر تعقيب عصر جمعه را به خاطر عذري ترک کردي پس اين صلوات را هيچ گاه وا مگذار، به جهت امري که خداي - جلّ جلاله - ما را بر آن آگاه فرموده است.

سپس سند آن را به طور کامل با ذکر حکايتي آورده که از بيم طولاني شدن مطلب، از نقل آن ها خودداري نموديم.

و از گفتار سيد که: هيچ گاه آن را وا مگذار، به جهت امري که خداي - جل جلاله - ما را بر آن آگاه فرموده است. استفاده مي شود که از سوي مولايمان صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشريف - در اين باره فرماني به او رسيده، و اين دليل صحّت روايت است، خداوند وليّ نعمت و هدايت است.



[ صفحه 127]