به جهت وارد بودن آن، در زيارتي که در «کامل الزيارات» [1] روايت گرديده که در آن زيارت پس از درود فرستادن بر يکايک امامان عليهم السلام آمده: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي حُجَّتِکَ وَوَلِيِّکَ وَالقآئِمِ فِي خَلْقِکَ صَلاةً نامِيَةً باقِيَةً تُعَجِّلُ بِها فَرَجَهُ وَتَنْصُرُهُ بِها...»؛ خداوندا! بر حجّت و وليّ ات و قائم در خلقت درود بفرست، درودي روزافزون و پايدار که به آن فرجش را زودتر کني و به آن پيروزش گرداني.