بازگشت

آخرين ساعت از هر روز


بايد توجّه داشت که روز به دوازده قسمت تقسيم مي شود و هر قسمت را يک ساعت ناميده اند که هر ساعت آن منسوب به يکي از امامان برحق عليهم السلام است، و به جهت توسّل و عرض حاجت به آن امامي که ساعت منسوب به او است دعاي مخصوصي دارد، اين دعاها را علماي نيکوکار ما در کتاب هايي که براي بيان اعمال شب و روز تأليف نموده اند آورده اند، و يادآور شده اند که ساعت آخر به امام عصر و پيشواي غايب از نظر - عجّل اللَّه فرجه الشريف - اختصاص دارد و اين دعا را براي آن ساعت ذکر کرده اند: «يا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ خَلْقِهِ، يا مَنْ غَني عَنْ خَلْقِهِ بَصُنْعِهِ، يا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ، يا مَنْ سَلَکَ بِأَهْلِ طاعَتِهِ مَرْضاتِهِ، يا مَنْ أَعانَ أَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلي شُکْرِهِ، يا مَنْ مَنَّ عَلَيْهِمْ بِدِينِهِ وَلَطُفَ لَهُمْ بِنآئِلِهِ، أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِيِّکَ الخَلَفِ الصّالِحِ بَقِيَّتِکَ فِي أَرْضِکَ المُنْتَقِمِ لَکَ مِنْ أَعْدآئِکَ وَأَعْدآءِ رَسُولِکَ وَبَقِيَّةِ آبآئِهِ الصّالِحِينَ «مُحَمَّدِ بْنِ الحَسَنِ» وَأَتَضَرَّعُ إِلَيْکَ بِهِ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجِي وَرَغْبَتِي إِلَيْکَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَفْعَلَ بِي کَذا وَکَذا وَأَنْ تُدْرِکَنِي وَتُنْجِيَنِي مِمّا أَخافُ وَأَحْذَرٌ وَأَلْبِسْنِي بِهِ عافِيَتَکَ وَعَفْوَکَ فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ، وَکُنْ لَهُ وَلِيّاً وَحافِظاً وَناصِراً وَقائِداً وَکالِئاً وَساتِراً حَتّي تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعَاً وَتُمَتِّعَهُ فِيها طَوِيلاً يا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ العَلِيِّ العَظِيمِ،



[ صفحه 65]



فَسَيَکْفِيکَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ العَلِيمُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أُولِي الأَمْرِ الَّذِينَ أَمَرْتَ بِطاعَتِهِمْ، وَأُولِي الأَرْحامِ الَّذِينَ أَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ، وَذَوِي القُرْبَي الَّذِينَ أَمَرْتَ بِمَوَدِّتِهِمْ، وَالمَوالِي الَّذِينَ أَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ، وَأَهْلَ البَيْتِ الَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي کَذا وَکَذا»؛ [1] اي آن که به خود از خلقش يگانه است! اي [خدايي] که به صنع خويش از آفريدگانش بي نياز است! اي آن که از روي لطف خود را به خلقش شناسانيد! اي آن که اهل طاعتش را به راهي که رضاي او است بُرد! اي آن که اهل محبتش را بر شکرش ياري فرمود! اي کسي که بر آن ها با فرستادن دينش منّت نهاد و با بخشندگي اش به آنان لطف کرد! از تو مي خواهم به حق وليّ ات، خلف صالح بازمانده تو در زمينت و منتقم براي تو از دشمنانت و دشمنان فرستاده ات و ساير پدران صالحش، - محمد بن الحسن - و به سوي تو به او زاري مي نمايم و او را به پيشگاه تو براي درخواست حوايج و خواسته هايم پيش مي آورم اين که بر محمد و آل محمد درود فرستي و با من چنين و چنان نمايي و مرا دريابي و از آنچه مي ترسم و دوري مي جويم نجات دهي، به حقّ او جامه عافيت و گذشتت را در دنيا و آخرت بر من بپوشاني و او را وليّ و نگهدار و يار و پيشوا و حمايت کننده و پوشاننده باش تا (وقتي که) او را در زمينت با طوع و رغبت سکونت [و حکومت] دهي و مدّتي طولاني او را در زمين بهره مند سازي، اي مهربان ترين مهربانان! و هيچ جنبش و توانايي نيست مگر به خداي بزرگ باعظمت. پس خداوند از [شرّ و اذيت] آن ها (دشمنان) شما را در امان مي دارد که او شنواي دانا است، خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد، واليان امرت که دستور داده اي اطاعت شوند و اهل رَحِم (خويشاوندان نزديک) که امر فرموده اي (مردم) پيوندشان را حفظ کنند و ذوي القربي (=نزديکان و خاصّان پيغمبر) که حکم کرده اي به مودّتشان، و آقاياني که دستور داده اي حقّشان شناخته شود و اهل البيت که پليدي را از آنان دور ساخته اي و آن ها را کاملاً پاک نموده اي [از تو مي خواهم] اين که بر محمد و آل محمد درود فرستي و در حقّ من چنين و چنان کني. [2] .



[ صفحه 66]




پاورقي

[1] بحار الانوار، 340:86.

[2] در اين دو جا، به جاي چنين و چنان حوائج خود را ياد کن (محمد موسوي).