بازگشت

توسل و طلب شفاعت از خداوند به وسيله آن حضرت


زيرا که آن جناب «باب اللَّه» است که از آن درآيند، و راه به سوي رضوان خداوند است، و اوست شفيع به سوي خداي تعالي، و اوست اسم خداوند که بندگانش را امر فرموده به آن توسُّل کنند، چنان که در روايات از امامان عليهم السلام آمده که: درباره فرموده خداي تعالي: صلي الله عليه وسلم وَللَّهِِ الأَسْمآءُ الحُسْني فَادْعُوهُ بِها»؛ [1] و براي خداوند نيک ترين نام ها است، او را با



[ صفحه 384]



آن ها بخوانيد. فرمودند: به خدا قسم ماييم آن اسماء حسني (نيک ترين نام ها) که خداوند بندگانش را امر فرموده به وسيله آن ها او را بخوانند [و دعا کنند] . [2] و شواهد اين مطلب بسيار است و براي اهل بينش روشن، که به جهت رعايت اختصار به اين موارد اکتفا مي کنيم.

در بحار از مولايمان حضرت رضاعليه السلام آمده که فرمود: «هرگاه سختي و گرفتاري بر شما وارد شود به وسيله ما از خداي - عزّوجلّ - کمک بخواهيد، و اين است [معني] فرموده خداي - عزّوجلّ -: «وَللَّهِِ الأَسْمآءُ الحُسْني فَادْعُوهُ بِها» [3] و در همان کتاب به نقل از قبس المصباح در ذکر دعاهاي توسُّل به خداي تعالي به وسيله امامان عليهم السلام چنين آمده: توسّل به مولايمان صاحب الزمان عليه السلام: «اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِيِّکَ وَحُجَّتِکَ صاحِبِ الزَّمانِ إِلّا أَعَنْتَنِي بِهِ عَلي جَمِيعِ أُمُورِي وَکَفَيْتَنِي بِهِ مَؤُونَةَ کُلِّ مُوذٍ وَطاغٍ وَباغٍ وَأَعَنْتَنِي بِهِ فَقَدْ بَلَغَ مَجْهُودِي وَکَفَيْتَنِي کُلَّ عَدُوٍّ وَهَمٍّ وَغَمٍّ وَدَينٍ وَوُلْدِي وَجَمِيعَ أَهْلِي وَإِخْوانِي وَمَنْ يَعْنِينِي أَمْرُهُ وَخآصَّتِي آمِينَ رَبَّ العالَمِينَ»؛ بار خدايا! من از تو مي خواهم به حقّ وليّ و حجّتت صاحب الزمان عليه السلام که مرا بر تمام امور ياري ام کني و به خاطر او شرّ هرگونه موذي و سرکش و ستمگري را از من دور گرداني و به آن حضرت مرا ياري دهي که تلاشم به آخر رسيده و هرگونه دشمن و همّ و غمّ و اندوه و قرض را از من و فرزندانم و تمام خاندانم و برادرانم و هر کس که کارش به من مربوط مي شود، و بستگان نزديکم، کفايت کني اجابت فرماي اي پروردگار عالميان. [4] .

و در بحار به نقل از کتاب عدّة الداعي از سلمان فارسي آمده که گفت: شنيدم حضرت محمد صلي الله عليه وآله مي فرمود: همانا خداي عز و جل مي فرمايد: اي بندگان من آيا چنين نيست که هر کس حاجت هاي بزرگي از شما بخواهد آن ها را براي او برآورده نمي سازيد مگر اين که به وسيله محبوب ترين افراد نزد شما واسطه بياورد که آن حاجت را به گراميداشت شفاعت کننده براي ايشان بر مي آوريد، توجه کنيد و بدانيد که گرامي ترين و برترين مخلوق



[ صفحه 385]



نزد من محمد صلي الله عليه وآله و برادر او علي است و بعد از او اماماني که وسائل به سوي خداوند هستند، همانا هر کس حاجتي برايش اهميت دارد که نفع آن را خواستار است يا حادثه بزرگي بر آن پديدار شود که مي خواهد ضرر آن از او دفع گردد، بايد که مرا به [وسيله] محمد و خاندان معصوم او دعا کند، به بهترين گونه اي که کسي عزيزترين کسانش را نزد او شفيع مي بريد آن را بر مي آورد آن حاجت را براي او خواهم برآورد.


پاورقي

[1] سوره اعراف، آيه 180.

[2] اصول کافي، 618:2.

[3] بحارالانوار، 22:94.

[4] بحارالانوار، 35:94.