آنچه در مورد شب نيمه شعبان گفتيم، در اينجا نيز صادق است، اضافه بر اين که دعا کردن در شب و روز نيمه شعبان اقتدا کردن به آن حضرت و تأسي جستن به او است، که



[ صفحه 78]



هنگامي که از مادر متولّد شد، سر به سجده نهاد و براي اين امر دعا کرد: «اَللَّهُمَّ أَنْجِزْ لِي وَعْدِي وَأَتْمِمْ لِي أَمْرِي وَثَبِّتْ وَطْأَتِي وَامْلَأِ الأَرْضَ بِي عَدْلاً وَقِسْطاً»؛ خداوندا! وعده ام را تحقّق بخش و امر (قيامم) را تمام گردان و گامم را استوار ساز و زمين را به (ظهور) من پر از عدل و داد کن.