زيرا که شب ميلاد مسعود حضرت صاحب الزمان عليه السلام است، پس شايسته است که اهل ايمان در آن شب به دعاگويي براي آن جناب اشتغال ورزند، و در روايات هم آمده که در اين شب دعاها مستجاب مي شود.

مي گويم: سابقاً بيان کرديم که اين دعا نزد اهل خِرَد مهم ترين دعاها است و سزاوار است که در مواقع استجابت بر همه دعاها و خواسته ها آن را مقدّم دارند و مؤيّد آنچه گفتيم اين که مؤلّف «جمال الصالحين» در دعاهاي اين شب از مولايمان حضرت حجت عليه السلام دعاي ارزنده اي آورده که سرآغازش چنين است: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ سَيِّدِ المُرْسَلِينَِ وَخاتَمِ النَّبِيِّينَ...». ما اين دعا را در اوّل بخش هفتم خواهيم آورد و اهتمام به آن را در همه مواقع بيان خواهيم کرد.

و نيز شاهد بر آنچه گفتيم، دعايي است که در «اقبال» و «زاد المعاد» ياد گرديده و اوّلش چنين است: «اَللَّهُمَّ بحقِّ لَيْلَتِنا هذِهِ وَمَوْلُودِها...»؛ بار خدايا! تو را به حقّ اين شب و آن که در اين شب تولّد يافته. که از اين عبارت مي تواني عظمت و اهمّيت اين شب را دريابي، پس مبادا عمرت در اين شب به غفلت و بي خبري بگذرد و خدمت کردن به آن جناب را در آن واگذاري و براي کسي که از برکت ولادتش اين شب آن طور اهمّيت يافته دعا ننمايي، و شايسته است که فرمايش مولايمان حضرت صادق عليه السلام را درباره آن جناب ياد بياوري که: «وَلَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَيّامَ حَياتِي»؛ و اگر زمان او را درک مي کردم تمام روزهاي زندگي ام را در راه او قرار مي دادم. اضافه بر اين که اين دعا از جمله اقسام شکرانه آن نعمت بزرگ يعني ولادت امام قائم عليه السلام است، و نيز - چنان که در بعضي از روايات که در مستدرک الوسائل منقول است آمده - شبي است که اعمال [بر امام عليه السلام] عرضه مي شود.