و آنچه بر فضيلت و تأکيد آن دلالت دارد چند امر است، از جمله:

1 - اين که درود و صلوات از اقسام دعا کردن است، پس تمام آنچه در فضيلت دعا براي آن حضرت رسيده شامل آن نيز مي شود، چون صلوات از ناحيه ما درخواست رحمت از خداوند عز و جل است، و با رحمت او امور دنيا و آخرت سامان مي گيرد. بنابراين هرگاه ما بر امام زمانمان عليه السلام درود فرستيم به اين که بگوييم: «اَللَّهُمَّ صَلِّ علي مَوْلانا وَسَيِّدِنا صاحِبِ الزَّمانِ» يا با امثال اين عبارت صلوات بفرستيم، اين کار طلب رحمت براي آن حضرت است در تمام اموري که در دنيا و آخرت متعلق به او است. پس در اين خواسته ما از خداوند - عزّ اسمه - طلب کردن حفظ آن جناب و حفظ ياران و دوستانش از هرگونه گزند، و درخواست هرگونه همّ و غم از قلب مقدّسش و دل دوستانش و تقاضاي تعجيل فَرَج و ظهورش، و موجبات خشنودي اش از جهت پيروزي بر دشمنان دين و برپا سازي کارهاي نيک و گسترش عدل در سراسر زمين، و رستگاري پيروان و مؤمنان به واسطه آن حضرت به بهشت، و... از اقسام مختلف رحمت واسعه الهي که به اولياي خود اختصاص داده و شماره آن ها را کسي جز خودش نمي داند، در اين صلوات ما نهفته است. از درگاه



[ صفحه 374]



خداي تعالي خواهانيم که ما را از ياران مولايمان صاحب الزمان عليه السلام قرار دهد و از دوستانش که در دنيا و آخرت عنايتش را به آنان اختصاص مي دهد محسوب فرمايد، که او نزديک و اجابت کننده دعا است.

2 - تمام آنچه در فضيلت صلوات فرستادن بر خاندان پيغمبرعليهم السلام روايت شده، و رواياتي که دلالت دارند بر اين که درود فرستادن بر پيغمبر اکرم صلي الله عليه وآله جز با درود فرستادن بر ايشان عليهم السلام تمام نيست، که اين روايات بسيار و در کتب اخبار ذکر گرديده است.

3 - وارد شدن صلوات بر خصوص آن حضرت عليه السلام در بسياري از دعاهايي که از امامان عليهم السلام رسيده، و اين بر کسي که پيرامون اين مطلب جستجو نمايد پوشيده نمي ماند.

4 - وارد شدن طلب توفيق براي درود فرستادن بر آن حضرت عليه السلام به طور خاص در دعايي که از ناحيه شريف آن جناب به واسطه شيخ اجل ابوعمرو عَمري روايت گرديده، ما دعاي مزبور را در بخش هفتم کتاب آورديم و محل شاهد از آن دعا اين عبارت است: «و ذکر آن حضرت و انتظارش و ايمان و يقين قوي به او در ظهورش و دعا براي آن جناب و درود فرستادن بر او را از ياد ما مبر...».

5 - امر به درود فرستادن بر آن جناب به طور خاص در اخبار متعدد. و از جمله در روايتي که سيد اجل علي بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع و ديگران به طور مسند از مولايمان حضرت حسن بن علي عسکري عليه السلام آورده اند، که بر هر کدام از امامان عليهم السلام به طور خاص صلواتي ياد فرموده، و در آن روايت صلوات بر وليّ امر منتظر حضرت حجة بن الحسن عليه السلام چنين آمده است: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي وَلِيِّکَ وَابْنِ أَوْلِيآئِکَ الَّذِينَ فَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَأَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ وَأَذْهَبْتَ الرِّجْسَ وَطَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً. اَللَّهُمَّ انْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ لِدِينِکَ وَانْصُرْ بِهِ أَوْلِيآئَکَ وَأَوْلِيآئَهُ وَشِيعَتَهُ وَأَنْصارَهُ وَاجْعَلْنا مِنْهُمْ. اَللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ کُلِّ طاغٍ وَباغٍ وَمِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِکَ وَاحْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ وَعِنْ يَمِينِهِ وَعِنْ شِمالِهِ وَاحْرُسْهُ وَامْنَعْهُ مِنْ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ وَاحْفَظْ فِيهِ رَسُولَکَ وَآلَ رَسُولِکَ وَأَظْهِرْ بِهِ العَدْلَ وَأَيَّدْهُ بِالنَّصْرِ ناصِرِيهِ وَاخْذُلْ خاذِلِيهِ وَاقْصِمْ بِهِ جَبابِرَةَ الکُفْرِ وَاقْتُلْ بِهِ الکُفّارَ وَالمُنافِقِينَ وَجَمِيعَ المُلْحِدِينَ حَيْثُ کانُوا مِنْ مَشارِقِ الأَرْضِ وَمَغارِبِها وَبَرِّها



[ صفحه 375]



وَبَحْرِها وَسَهْلِها وَجَبَلِها وَامْلَأْ بِهِ الأَرْضَ عَدْلاً وَأَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّکَ عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ وَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِهِ وَأَتْباعِهِ وَشِيعَتِهِ وَأَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ ما يَأْمُلُونَ وَفِي عَدُوِّهِمْ ما يَحْذَرُونَ إِلهَ الحَقِّ رَبِّ العالَمِينَ آمِينَ»؛ بار خدايا! بر وليّ ات و فرزند اوليائت درود فرست، آنان که اطاعتشان را فرض دانسته و حقشان را واجب فرموده اي، و هرگونه پليدي و رجس را از آنان دور داشته و آنان را از هرگونه آلودگي و عصيان پاک و مبرّا ساخته اي، بار خدايا! او را ياري فرماي و به (دست) او دينت را ياري کن و به وجود او دوستانت و دوستان و شيعيان و ياران او را پيروزمند گردان، و ما را هم از آنان قرار ده. بار خدايا او را از شرّ هر سرکش و ظالم و از شر تمام خلق خود در پناهت محفوظ بدار، و او را از پيش رو و پشت سر و طرف راست و چپ (از همه حوادث ناگوار) محافظت فرماي، و از رسيدن هرگونه بدي و ناملايمي به ساحت مقدسش ممانعت و حضرتش را از آن ها حراست بنماي، و در وجود او (دين و آيين) رسول و آل رسولت را محفوظ بدار، و به (دست) او عدل و داد (مطلق و همه جانبه) را آشکار ساز، و با نصرت (مخصوصت) او را تأييد گردان، و ياري کنندگانش را ياري کن، و مخالفانش را خوار بنماي، و به (قدرت) او سرکشان و جبّاران کفر پيشه را در هم بشکن، و به (تيغ) او کفار و منافقين و تمامي ملحدين را در هر کجاي از مشارق و مغارب زمين و خشکي و دريا و کوه و صحرا هستند همه را به هلاکت برسان، و زمين را به (ظهور) او آکنده از عدل کن، و دين پيغمبرت - که بر او و آل او سلام باد - را به (دست) او (در سراسر عالم) ظاهر (و غالب) گردان، و اي خدا مرا از ياران و مددکاران و پيروان و شيعيانش قرار ده، و آنچه آل محمدعليهم السلام آرزومندند (از ظهور حق و حکومت اسلام) در زمان حيات من آشکار کن، و آنچه در مورد دشمن خود اميد دارند (که خوار و نابود گردند) به من بنما، اي خداي حق پروردگار عالميان دعايم را مستجاب کن. [1] .

تذکّر: در آخر بخش هفتم صلواتي را که مشتمل بر دعا براي آن حضرت عليه السلام مي باشد، از مصباح الزائر روايت آورديم، اين تذکر را غنيمت شمرده و به آن صلوات رجوع نماييد.



[ صفحه 376]