بازگشت

روز اضحي (قربان)


تمام آنچه در مورد روز عيد فطر گفتيم، بر اين مطلب هم دلالت دارد. و امّا دعايي که هنگام بيرون رفتن به سوي نماز عيد وارد شده، آن است که در کتاب «اقبال» به سند خود از



[ صفحه 74]



ابوحمزه ثمالي از حضرت ابوجعفر باقرعليه السلام آورده که فرمود: در جمعه و دو عيد، هرگاه آماده بيرون رفتن براي نماز شوي دعا کن پس بگو: «اَللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ فِي هذَا اليَوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ وَاسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ إِلي مَخْلُوقٍ رَجآءَ رِفْدِهِ وَجآئِزَتِهِ وَنَوافِلِهِ فَإِلَيْکَ يا سَيِّدِي ظ کانَتْ وِفادَتي وَتَهْيِئَتِي وَإِعْدادِي وَاسْتِعْدادِي رَجآءَ رِفْدِکَ وَجَوآئِزِکَ وَنَوَافِلِکَ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَخِيَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَعَلي أَمِيرِ المُؤمنِينَ وَوَصِيِّ رَسُولِکَ وَصَلِّ يا رَبِّ عَلي أَئِمَّةِ المُؤْمِنِينَ الحَسَنِ وَالحُسَيْنِ وَعَلِيٍّ وَمُحَمَّدٍ وَجَعْفَرٍ وَمُوسي وَعَلِيٍّ وَمُحَمَّدٍ وَعَلِيٍّ وَالحَسَنِ وَصاحِبِ الزَّمانِ. اَللَّهُمَّ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً وَانْصُرْهُ نَصْر! عَزِيزاً. اَللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَکَ وَسُنَّةَ رَسُولِکَ حَتّي لا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْ ءٍ مِنَ الحَقِّ مَخافَةَ أَحَدٍ مِنَ الخَلْقِ. اَللَّهُمَّ إِنّا نَرْغَبُ إِلَيْکَ فِي دَوْلَةٍ کَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الإِسْلامَ وَأَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَأَهْلَهُ، وَتَجْعَلُنا فِيها مِنَ الدُّعاةِ إِلي طاعَتِکَ وَالقادَةِ إِلي سَبِيلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْيا وَالآخِرَةِ. اَللَّهُمَّ ما أَنْکَرْنا مِنْ حَقٍّ فَعَرِّفْناهُ وَما قَصُرْنا عَنْهُ فَبَلِّغْناهُ. وَتَدْعُو اللَّهَ تَعالي لَهُ وَعَلي عَدوِّه وَتَسْأَلُ حاجَتَکَ وَيَکُونُ آخِرُ کَلامِکَ: اَللَّهُمَّ اسْتَجِبْ لَنا، اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ تُذُکِّرَ فِيهِ فَيَذَّکَّرُ»؛ بار خدايا هر کس در چنين روزي مهيّا و يا آماده شده، يا خود را مستعد کرد براي ورود بر مخلوقي به اميد بخشش و جايزه و عطاهاي او، پس اي آقاي من! توجّه و ورود و آمادگي و انتظارم به اميد بخشش ها و جايزه ها و عنايت هاي تو است، خداوندا! بر محمد بنده و فرستاده و برگزيده از خلقت درود بفرست و نيز بر امير مؤمنان و جانشين فرستاده ات (درود فرست) و اي پروردگار! بر امامان مؤمنين حسن و حسين و علي و محمد و جعفر و موسي و علي و محمد و علي و حسن و صاحب الزمان عليهم السلام [1] درود فرست. خدايا! فتحي به آساني برايش قرار دِه و او را با عزّت پيروز گردان. بار خدايا به او دين و سنّت رسولت را آشکار ساز تا ديگر چيزي از حق را از بيم احدي از خلق پنهان ننمايد. خداوندا! ما به سويت زاري مي کنيم در جهت خواهش دولتي گرامي که در آن اسلام و اهل آن را عزيز گرداني و به آن نفاق تو اهل آن را خوار



[ صفحه 75]



سازي و ما را در آن دولت از دعوت کنندگان به سوي طاعتت و راهبران به سمت راهت قرار دهي و به آن گراميداشت دنيا و آخرت را به ما روزي فرمايي. خداوندا! آنچه از حق ندانسته ايم به ما بشناسان و به آنچه از آن قصور داشته ايم برسان.

و براي آن حضرت دعا و بر دشمنانش نفرين کن و حاجتت را بخواه و آخرين سخنت اين باشد که: خدايا! دعاي ما را به اجابت برسان. خدايا! ما را از کساني قرار ده که در اين روز مورد يادآوري قرار گرفتند و به يادشان آمد.


پاورقي

[1] در متن حديث عبارت چنين است: «و نام آن ها را مي بري تا اين که به صاحب خود حضرت صاحب الزمان عليه السلام مي رسي» و ما نام هاي مبارک را آورديم (مترجم).