آن حضرت - صلوات اللَّه عليه - به مقتضاي علمش حکم به باطن مي کند، چنان که در بحار از نعماني از حضرت ابوعبد اللَّه صادق عليه السلام روايت شده که فرمود: در همان حال که مرد به خدمت حضرت قائم عليه السلام ايستاده، و آن حضرت به او امر و نهي مي کند، ناگاه فرمان مي دهد: او را بازگردانند، پس او را به پيش روي آن جناب برمي گردانند. دستور مي دهد



[ صفحه 153]



گردنش را بزنند. پس در شرق و غرب کسي نماند جز اين که از آن حضرت بيمناک گردد.

و از ارشاد ديلمي از حضرت امام صادق عليه السلام روايت است که فرمود: چون قائم آل محمدعليهم السلام قيام کند، در ميان مردم به حکم حضرت داوود حکم مي فرمايد، نيازي به شاهد و بيّنه ندارد، خداي تعالي او را الهام مي کند؛ پس به علم خود داوري فرمايد و هر قومي را به آنچه در باطن مخفي داشته اند، خبر مي دهد و دوست خود را از دشمن به نشانه تشخيص مي دهد. خداوند سبحان مي فرمايد: «إِنَّ فِي ذلِکَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ - وَإِنَّها لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ»؛ [1] البته در اين امر براي اشارت دانان نشانه هاي عبرت آميزي هست، و آن بر سر راهي پايدار است. [2] .

و از عبد اللَّه بن المغيره روايت شده که امام صادق عليه السلام فرمود: هنگامي که قائم عليه السلام بپاخيزد، پانصد نفر از قريش را بپا مي دارد و گردنشان را مي زند، سپس پانصد نفر ديگر را به همان ترتيب بپا مي دارد و گردنشان را مي زند، تا شش بار اين کار را انجام مي دهد. پرسيدم: آيا در آن هنگام شماره اين ها اين قدر است؟ فرمود: آري، از خودشان و پيروانشان. [3] .

و از آن حضرت منقول است که فرمود: هرگاه قائم عليه السلام بپاخيزد مسجد الحرام را تا به حدّ بناي اصلي منهدم مي کند و مقام ابراهيم را به جايي که سابقاً در آن بوده، باز مي گرداند و دست بني شيبه را قطع مي نمايد، بالاي کعبه مي آويزد و بر آن مي نويسد: اين ها دزدان کعبه اند. [4] .

مي گويم: مطالبي در اين زمينه سابقاً گذشت و ان شاء اللَّه تعالي در بخش هاي قتل کافران و هدم بناهاي کفر و نفاق نيز مطالبي خواهد آمد.