شاهد بر الطاف و مراحم آن حضرت نسبت به ما توقيعي است که در احتجاج روايت شده و در آن آمده است: به من رسيده است که گروهي از شما در دين به ترديد افتاده و در دل آن ها نسبت به اولياي امرشان شک و حيرت وارد شده است و اين امر مايه غم ما شد. البته به خاطر خود شما نه براي ما، و باعث ناراحتي ما از جهت شما گرديد نه ما؛ زيرا که خداوند با ما است، پس نيازي به غير او براي ما نيست و حقّ با ما است، لذا به هيچ وجه کساني که از ما دست بردارند ما را به وحشت نمي اندازند. ما صنايع و ساخته شدگان خداييم و خلق صنايع ما هستند. [1] .

روايت ديگري که در بصائر الدرجات نقل شده، نيز بر اين مطلب دلالت دارد که به سند خود از زيد شحّام آورده است: بر حضرت ابوعبد اللَّه امام صادق عليه السلام وارد شدم، به من فرمود: اي زيد! عبادتت را تجديد کن و توبه بنماي. عرض کردم: فدايت گردم، آيا خبر مرگم به من مي رسد؟ حضرت به من فرمود: اي زيد آنچه نزد ماست نسبت به تو خير است و تو از شيعيان ما هستي. مي گويد: گفتم: براي من که از شيعيان شما باشم چه خواهد بود؟ فرمود: تو از شيعيان ما هستي، صراط و ميزان و حساب شيعيان ما به سوي ما است و البته که ما به شما از خودتان مهربان تريم. [2] .