در سوره حمعسق [شوري] آمده: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ اَجْراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُرْبي»؛ [1] بگو که من از شما بر تبليغ رسالت توقع مزدي ندارم جز اين که در مورد خويشاوندانم مودّت ورزيد.

از حضرت ابوجعفر امام محمد باقرعليه السلام روايت شده که منظور از (القربي) در اين آيه امامان هستند. [2] .

و در حديث نداي حضرت قائم - عجّل اللَّه فرجه الشريف - هنگام ظهورش آمده است: و از شما مي خواهم شما را به خدا و حقّ رسول خدا و حقّ خودم بر شما - که مرا بر شما حقّ قرابت و خويشاوندي پيغمبر هست -. [3] .