هدايت و راهنمايي بندگان خدا به راه صحيح و روش استوار، از عظيم ترين حقوقي است که موجب دعا براي آن حضرت مي باشد، زيرا که اين امر از مهم ترين انواع احياء و زنده کردن بندگان است، چنان که در حديثي که در مجلّد اوّل بحار از حضرت ابوجعفر باقرعليه السلام روايت شده اين معني تصريح گشته است. [1] .

و در همان کتاب به نقل از کتاب عوالي اللئالي مرسلاً از پيغمبر اکرم صلي الله عليه وآله روايت است که فرمود: هر کس يک مسأله به شخصي بياموزد مالک گردن او شده و او را برده خود ساخته است. گفتند: يا رسول اللَّه! آيا او را مي فروشد؟ فرمود: نه، ولي به او امر و نهي مي کند. [2] .

مي گويم: از آنچه در بحث نور امام عصر - عجّل اللَّه فرجه الشريف - آورديم دانستي که هدايت تمام اهل ايمان از پرتو نور حضرت صاحب الزمان است، اضافه بر آنچه از انواع مختلف احکام به مردم آموخته که در احتجاج و بحار و اکمال در توقيعات آن جناب آمده است. بنابراين دعا کردن براي آن حضرت به خاطر اداي حق او لازم مي باشد.