چون از کساني خواهد بود که رسول خداصلي الله عليه وآله آنان را سيراب مي نمايد، چنان که در حديث پرچم هايي که روز قيامت بر آن حضرت وارد مي شود، چنين آمده: رسول خداصلي الله عليه وآله فرمودند: سپس پرچمي بر من وارد مي شود که (افراد آن) رخسارشان از نور برق مي زند، به آن ها مي گويم: شما کيستيد؟ مي گويند: ما اهل کلمه توحيد و تقوي از امّت محمّد مصطفي صلي الله عليه وآله هستيم، و ماييم بازماندگان اهل حق، کتاب پروردگارمان را برگرفتيم و حلال آن را حلال و حرامش را تحريم نموديم، و ذرّيه پيغمبرمان صلي الله عليه وآله را دوست داشتيم، و آنان را با همه وسائلي که براي خودمان به کار مي برديم ياري کرديم، و در خدمت آنان با دشمنانشان جنگ نموديم. پس به آن ها خواهم گفت: بشارت باد شما را که منم پيامبر شما محمد و به تحقيق که در دنيا همين طور بوديد که گفتيد. سپس از حوض خودم به آنان آب مي دهم. آن گاه سيراب مي روند و به يکديگر اظهار سرور و بشارت مي کنند، بعد از آن داخل بهشت مي شوند و تا ابد در آن جاودان خواهند ماند.

مي گويم: وجه دلالت اين که سابقاً ذکر کرديم که دعا از اقسام نصرت و ياري است، و نيز اين حديث بر مکرمت ديگري - که خلود در بهشت است - نيز دلالت دارد.



[ صفحه 615]