دعا کننده با اين کارش نزد مولايش مورد مهر و محبّت قرار مي گيرد، زيرا که ا ين عمل احسان و اظهار محبّت است و هر دو مايه محبّت مي باشند، اضافه بر تعظيم و تکريمي که در آن هست، که آن نيز بذر محبّت را در دل کسي که برايش تواضع کرده مي افشاند. بلکه اصولاً صفت تواضع در ميان مردم ايجاد محبّت مي کند. و اين امري است محسوس و در روايات متعدّدي از ائمه اطهارعليهم السلام نيز آمده است.

در دارالسلام از حضرت امير مؤمنان علي عليه السلام است که فرمود: سه چيز موجب محبّت است: حسن خلق، خوب مدارا کردن و تواضع. و از حضرت باقرعليه السلام است که فرمود: سه چيز مايه محبّت است: قرض دادن، تواضع و بخشش.