در دارالسلام به نقل از کتاب من لا يحضره الفقيه از رسول اکرم صلي الله عليه وآله آمده که فرمود: مؤمن را بر مؤمن ديگر هفت حق از سوي خداوند واجب است: تجليل او در هنگام غايب بودنش و.... [1] .

مي گويم: شايد منظور از وجوب در اين جا به معني لغوي آن باشد، يعني ثبوت. يعني اين حقوق را خداي تعالي براي مؤمن بر مؤمن ديگر قرار داده است، چون مراتب تجليل - در غياب يا حضور شخص - مختلف است. بعضي واجب است مثل: ردّ غيبت او. و بعضي



[ صفحه 574]



مستحبّ مانند: دعا کردن براي او و مدح او در غياب. و بايد دانست وقتي اين حقوق براي مؤمن ثابت باشد، براي امام مؤمنين به طريق اولي و به نحو اعلي و اتمّ ثابت مي باشد.