خداوند - عزّوجلّ - مي فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا للَّهِِ وَلِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما يُحْيِيکُمْ»؛ [1] اي کساني



[ صفحه 562]



که ايمان آورده ايد! اجابت کنيد خدا و رسول را، هرگاه شما را فراخوانند بدانچه شما را زنده مي کند.

بدون شک منظور از زندگي در اين آيه، زندگي ابدي و معيشت خوش و خرّم است که با پيروي کردن از پيغمبرصلي الله عليه وآله حاصل مي گردد، و قبلاً بيان کرده ايم که تمام آنچه جانشينان معصوم پيغمبر امر نموده يا انجام داده اند، امر و فرمان خدا و رسول است. و از مباحث گذشته و آينده اهتمام امامان عليهم السلام در دعا براي مولايمان صاحب الزمان و تعجيل فرج و ظهور آن حضرت - صلوات اللَّه عليه - معلوم گشته و جايي براي تأمل و ترديد نيست که اهتمام بنده در اين امر بزرگ اجابت دعوت خدا و رسول اوصلي الله عليه وآله مي باشد.

اين معني تحت عناوين ديگري نيز در آيات مختلف قرآن آمده است، از جمله فرموده خداي تعالي: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنْکُمْ»؛ [2] اي کساني که ايمان آورده ايد! اطاعت کنيد خدا را و اطاعت کنيد رسول و اولي الامر از خودتان را.

و نيز تمام آياتي که به انجام کارهاي نيک امر مي کند و تأسي جستن و پيروي و اظهار محبّت نسبت به پيغمبرصلي الله عليه وآله را دستور مي دهد.