اهتمام و مداومت در دعا براي حضرت قائم عليه السلام و تعجيل فرج و ظهور شريفش، مايه طول عمر، و نيز ساير آثار و فوايد صله رحم است. ان شاء اللَّه تعالي.

و دليل بر اين معني به طور خصوص روايتي است که در فضيلت دعاي منصوصي آمده. و آن اين که: در مکارم الاخلاق مروي است که هرکه اين دعا را پس از هر نماز واجب بخواند و بر آن مواظبت کند، آن قدر زنده خواهد ماند که از زندگاني سير و ملول شود و به ديدار مولي صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشريف - مشرّف گردد. دعا چنين است: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اَللَّهُمَّ إِنَّ رَسُولَکَ الصَّادِقُ المُصَدَّقُ صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَآلِهِ قالَ إِنَّکَ قُلْتَ: ما تَرَدَّدْتُ فِي شَيْ ءٍ أَنَا فاعِلُهُ کَتَرَدُّدِي فِي قَبْضِ رُوحِ عَبْدِيَ المُؤْمِنِ يَکْرَهُ المَوْتَ وَأَنَا أُکْرِهُ مَساءَتَهُ، اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ لِأَوْلِيآئِکَ الفَرَجَ وَالنَّصْرَ وَالعافِيَةَ، وَلا تَسُوؤُنِي فِي نَفْسِي وَلا فِي فُلانٍ»، به جاي کلمه فلان نام هر کس را بخواهد مي برد. [1] .

اگر بگوييد: چه جهت دارد که دلالت اين دعا براي تعجيل فرج حضرت صاحب الزمان عليه السلام باشد؟

مي گويم: وجه استدلال به اين دعا در بخش چهارم کتاب در حرف «ف» گذشت که با فرج آن حضرت، فرج تمام اولياي خدا حاصل مي گردد، و نيز عافيت و نصرت آنان در زمان ظهور تحقق خواهد يافت، اضافه بر اين که در بعضي از روايات اين عبارت چنين است: «وَعَجِّلْ لِوَلِيِّکَ الفَرَجَ...».

که براي کاوشگران در روايات و اخباري که از امامان برحق عليهم السلام رسيده و دعاهايي که از ايشان نقل شده ترديدي نيست که: منظور از وليّ - در آن جا که به طور مطلق بيايد مثل همين مورد - خصوص مولي صاحب الزمان عليه السلام است. براي روشن شدن صحّت مطلب به دعاي مولاي ما حضرت ابوالحسن علي بن موسي الرضاعليهما السلام و دعايي که بعد از نماز شب روايت شده، و زيارت روز جمعه و... مراجعه شود.



[ صفحه 538]



اگر بگوييد: احتمال دارد که «وليّ» در اين جا به معني مؤمن باشد، چون اطلاق وليّ بر آن نيز در روايات شايع است.

مي گويم: اين احتمال بعيد و توجيه بي پايه اي است، زيرا که آنچه ما ذکر کرديم به چند وجه نيز تأييد مي شود، از جمله:

1 - آنچه در فضيلت اين دعا روايت گرديده که موجب تشرف به ديدار حضرت صاحب الامرعليه السلام مي شود، بر آگاهان به شيوه ها و سبک ها و ويژگي هاي دعاها پوشيده نيست که مترتب شدن اين اثر بدين جهت است که اين دعا در حقّ صاحب الامر - عجّل اللَّه فرجه الشريف - مي باشد.

2 - آنچه از بعضي از دعاها - مثل دعاي روز عرفه از صحيفه سجّاديه - و بعضي از روايات استفاده مي شود که از آداب دعا مقدّم داشتن دعا در حقّ صاحب الزمان - روحي فداه - پس از حمد خداوند و صلوات بر پيغمبر و آل اوعليهم السلام مي باشد، که پيش از دعا براي خودش براي آن حضرت دعا کند، و دعاي مورد بحث به همين ترتيب است.

3 - غالباً دعا براي فرج و پيروزي و عافيت در دعاهايي که از امامان عليهم السلام رسيده مخصوص به حضرت صاحب الزمان - صلوات اللَّه عليه - است، پس از تمام اين مطالب کسي که با کلمات ائمه عليهم السلام انس دارد، اطمينان مي يابد، بلکه قطع و يقين پيدا مي کند که منظور از «وليّ» در اين جا خصوص مولايمان صاحب الزمان عليه السلام است. اضافه بر اين که دعا براي آن حضرت - عجّل اللَّه فرجه الشريف - که در تعقيب نمازهاي امامان - عليهم السلام - واقع بوده نيز مؤيّد آن است که بگوييم منظور از وليّ - در اين دعا - همان حضرت است.

تمام اين بحث ها در صورتي است که روايت «لِوَلِيِّکَ» باشد، اما بر مبناي روايت «لِأَوْلِيآئِکَ»، باز دعا براي تعجيل فرج و ظهور آن حضرت است، چون به فرج آن حضرت، فرج حقيقي کلّي براي همه اولياي خدا حاصل مي گردد - چنان که بيان کرده ايم -.

و امّا شرح و توجيه اين عبارت: «ما تَرَدَّدْتُ فِي شَيْ ءٍ أَنَا فاعِلُهُ»، در بخش آينده کتاب خواهد آمد ان شاء اللَّه تعالي و نيز سند اين دعا را همان جا بررسي و بيان خواهيم نمود.

و دليل بر مطلب مورد بحث: آنچه به طور عام در فضيلت صله رحم و احسان به



[ صفحه 539]



نزديکان رسيده که مايه طول عمر است، مي باشد. به ضميمه آنچه در روايات آمده که صله نزديکان پيغمبر و امير المؤمنين - عليهم السلام - از صله خويشاوندان نسبي بهتر است. پس هرگاه صله رحم و محترم شمردن پيوندهاي نسبي موجب طول عمر باشد، احسان به نزديکان پيغمبرصلي الله عليه وآله به طريق اولي اين اثر را دارد، و در نزديکان پيغمبر و امير مؤمنان - عليهم السلام - کسي بهتر از مولاي ما صاحب الزمان عليه السلام نيست. بنابراين آن حضرت از مهم ترين مصاديق اين عنوان است.

و در اين جا درباره چند موضوع بحث مي کنيم:

اول: در بيان اين که صله رحم مايه طول عمر است.

دوم: بيان اين که صله رحم پيغمبرصلي الله عليه وآله مؤکّدتر و بهتر است.

سوم: بيان اين که دعا کردن، صله و احسان است.