بازگشت

وفا به عهد الهي


دعا کردن براي فرج مولاي ما حضرت صاحب الزمان عليه السلام وفا نمودن به عهد و پيمان



[ صفحه 518]



الهي است که از اهل ايمان گرفته شده. و بررسي اين مطلب در چند قسمت بيان مي گردد:

اول: ترديدي نيست که وفاي به عهد خداوند واجب است، به مقتضاي قرآن کريم و به حکم عقل سليم اين امر مسلّم است، خداوند - عزّوجلّ - مي فرمايد: «أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِکُمْ»؛ [1] به عهد من وفا کنيد به عهد شما وفا نمايم.

و فرموده خداي متعال: «وَأَوْفُوا بِالعَهْدِ إِنَّ العَهْدَ کانَ مَسْؤُولاً»؛ [2] وفاي به عهد کنيد که از عهد پرسيده مي شود.

و فرموده: «أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ الحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمي إِنَّما يَتَذَکَّرُ أُولُوا الأَلْبابِ الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلا يَنْقُضُونَ المِيثاقَ»؛ [3] آيا کسي که يقين مي داند که آنچه از سوي پروردگارت بر تو نازل شده، حق است، مساوي و يکسان است با کسي که کور است [و کافر] ، تنها خردمندان متذکر اين حقيقت مي شوند، آنان که عهد خدا را وفا مي کنند و پيمان را نمي شکنند.

و باز فرموده: «وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَيَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ»؛ [4] و آنان که پس از پيمان بستن، عهد خدا را شکستند، و هم آنچه را که خداوند به پيوند آن امر کرده گسستند و در زمين فساد نمودند، آن ها را لعنت خدا و منزلگاه دوزخ نصيبت است.

دوم: در روايات متعددي که از ائمه اطهارعليهم السلام روايت شده عهد، به ولايت امامان تفسير گرديده است، چنان که در کافي از حضرت امام صادق عليه السلام آمده که فرمود: و ما ذمّه و حرمت خدا هستيم و ما عهد الهي هستيم، پس هرکه به پيمان ما وفا کند عهد الهي را وفا نموده، و هرکس آن را بشکند حرمت و عهد الهي را شکسته است. [5] .

و در مرآة الانوار از امام صادق عليه السلام درباره آيه شريفه: «إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً»؛ [6] ؛



[ صفحه 519]



مگر آن کس که نزد خداوند عهدي گرفته باشد. فرمود: يعني آن که به ولايت علي و امامان بعد از اوعليهم السلام براي خدا دينداري کند که همان است عهد او نزد خداوند.

و نيز از کنز الفوائد از امام صادق عليه السلام درباره فرموده خداوند: «وَأَوْفُوا بِالعَهْدِ إِنَّ العَهْدَ کانَ مَسْؤُولاً»؛ [7] و به عهد وفا کنيد که حتماً از عهد سؤال مي شود. آمده که فرمود: عهد آن است که پيغمبرصلي الله عليه وآله بر مودّت ما و اطاعت امير المؤمنين عليه السلام از مردم گرفته است.

و اخبار بسيار ديگر.

و ظاهراً بيان اين مطلب به خصوص از باب ذکر اهمّ افراد و اعظم مصاديق است، نه اين که پيمان و عهد منحصر در همين باشد، واللَّه العالم.

سوم: وفاي به عهد ياد شده با شش امر حاصل مي گردد:

1 - يقين قلبي به امامت و ولايت آن ها و تسليم به آنچه از آن ها وارد شده است.

2 - مودّت قلبي نسبت به آنان.

3 - بغض دشمنانشان و کساني که بر آنان جلو افتادند [و خلافت را غصب کردند] .

4 - اطاعت و پيروي از آنان در تمام اوامر و نواهي ايشان.

5 - اظهار اعتقاد قلبي به آنان به وسيله زبان و اعضاي بدن - به مقدار توانايي و استطاعت -.

6 - ياري کردن آن ها در هر حال به مقتضاي آن.

و اين عناوين شش گانه در دعا براي مولايمان صاحب الزمان عليه السلام و درخواست تعجيل فرج آن حضرت از خداوند تحقق مي يابد و اين مطلب روشن است و نيازي به بيان ندارد.


پاورقي

[1] سوره بقره، آيه 40.

[2] سوره اسراء، آيه 34.

[3] سوره رعد، آيات 19 و 20.

[4] سوره رعد، آيه 25.

[5] کافي: 221:1.

[6] سوره مريم، آيه 87.

[7] سوره اسراء، آيه 34.