و اين بالاترين آرزوي مؤمنان مشتاق است که اگر - خداي نکرده - ظهور حضرت صاحب الامرعليه السلام از اين زمان ها به تأخير افتد، و به اين نزديکي به فيض ديدارش نايل نشويم، و در زمان حياتمان دولت حقّه آن جناب را نبينيم، و اجلمان فرا برسد، بار ديگر در زمان ظهورش به دنيا بازگرديم.

و دليل بر اين روايتي است که عالم عامل و فقيه کامل ملا احمد اردبيلي در کتاب حديقة الشيعه از امام صادق عليه السلام آورده که مضمون آن چنين است: هر مؤمني آرزوي خدمتش را داشته باشد و براي تعجيل فرجش دعا کند، کسي بر قبر او مي آيد و او را به نامش صدا مي زند که: فلاني! مولايت صاحب الزمان عليه السلام ظهور کرده، اگر مي خواهي بپاخيز و به خدمت امام شرفياب شو، و اگر مي خواهي تا روز قيامت بيارام. پس عدّه بسياري به دنيا بازمي گردند و فرزنداني از آن ها متولد مي شود.

مي گويم: اين حديث در کتاب حديقه به فارسي ترجمه شده بود و من عباراتش را به عربي نقل کردم، و نيز در خصوص اين فضيلت - بازگشت به دنيا در زمان ظهور - حديثي که در مورد دعاي عهد هست دلالت صريح دارد، چنان که در بحار و نيز الانوار النعمانيه و المقباس و زاد المعاد و مؤلفات ديگر به حذف سند از امام صادق عليه السلام روايت شده. عبارت الانوار النعمانيه چنين است: هرکس تا چهل صبح اين دعا را بخواند، از ياران



[ صفحه 495]



قائم عليه السلام خواهد شد، و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد، خداوند متعال او را زنده مي کند تا در خدمتش جهاد نمايد، و به شماره هر کلمه از اين دعا هزار حسنه برايش نوشته مي شود و هزار سيّئه از وي محو مي گردد و آن دعا اين است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ اَللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ العَظِيمِ وَرَبَّ الکُرْسِيِّ الرَّفِيعِ...». [1] که در بخش آينده ان شاء اللَّه تعالي خواهد آمد، و اين دعاي شريفي است که مشتمل بر دعا براي تعجيل فرج مولايمان صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشريف - مي باشد.