دليل بر اين - اضافه بر اين که مقتضاي شفاعت پيغمبر اکرم صلي الله عليه وآله و آخرين جانشينان آن حضرت است - روايتي است که در تفسير امام عليه السلام از رسول خداصلي الله عليه وآله آمده که فرمود: سوگند به آن که مرا به حق، به پيامبري برانگيخت که مردي از پيروان ما گناهان و خطاهايي دارد که از کوه هاي احد و از زمين و آسمان چندين برابر بزرگ تر است، به مجرّد اين که توبه مي کند و بر خودش ولايت ما را تجديد مي نمايد، گناهانش به زمين زده مي شود شديدتر از کوبيدن عمّار، اين صخره را بر زمين است. [1] .

مي گويم: ظاهراً منظور از تجديد ولايت، اظهار اموري است که بر التزام انسان به ولايت ائمه معصومين عليهم السلام و توجه او نسبت به آنان و تسليم نسبت به اوامرشان دلالت کند، و ترديد نيست که اين امر با دعا براي فرج مولي صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشريف - حاصل مي شود، زيرا که نشانه انتظار فرج آن ها و علامت التزام به ولايت ايشان است، و گرنه اصل عقيده قلبي نيازي به تجديد ندارد، هرچند که قابل زياد شدن مي باشد. و آنچه بيان داشتيم براي هوشمندان روشن است.