اگر بشنوي مردي که کمال يا کمالاتي دارد، به ناراحتي يا ناراحتي هايي دچار شده، عقل تو را وامي دارد که به ياري اش برخيزي و براي خلاصي او اقدام کني. و اگر نتواني اين کار را انجام دهي مبادرت به دعا نمايي که براي او فرج و خلاص حاصل آيد، و شفقت و اخلاص هم در وجود تو نسبت به او پيدا مي شود. اکنون که اين مطلب را توجّه کردي مي گويم: مولاي ما حضرت صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشريف - تمام مرزهاي کمال را احاطه کرده و به برترين مراتب جمال و جلال دست يافته است، با اين همه او مبتلا به اهل ضلالت و گمراهي است و دور مانده از اهل و عيال و خانه و وطن، و اين معني براي اهل بينش کاملاً روشن است. امّا عظمت مصيبت آن حضرت به مقدار عظمت خود او است. و امّا کمالاتش، زبان از بيان آن الکن و انديشه ها از پرواز به قله هاي رفيع آن ناتوان مي باشد. شايد با مطالعه اين کتاب گوشه هايي از اين مطالب را به دست آوري و از سرچشمه زلال آن سيراب شوي و در اين جا نيز مطالبي مي افزاييم که بداني آن حضرت مجموعه اي از کمالات پيامبران و امامان و مظهر آنان است.

در روايتي که شيخ اجل محمد بن الحسن الحرّ عاملي در کتاب «اثبات الهداة بالنصوص والمعجزات» از کتاب «اثبات الرجعة» فضل بن شاذان به سند صحيح آورده چنين مي خوانيم:



[ صفحه 248]



از امام صادق عليه السلام است که فرمود: هيچ معجزه اي از معجزات انبيا و اوصيا نيست مگر اين که خداوند تبارک و تعالي مثل آن را به دست قائم عليه السلام ظاهر مي گرداند تا بر دشمنان اتمام حجّت کند. [1] .

و چه خوش گفته اند: آنچه خوبان همه دارند تو تنها داري.

و نيز فاضل علامه مجلسي در بحار حديثي از مفضّل بن عمر از امام ابوعبد اللَّه صادق عليه السلام نقل کرده که فرمود: و در آن هنگام آقاي ما قائم عليه السلام به خانه خدا به پشت خود تکيه زده مي گويد: اي مردم! هر آن که مي خواهد آدم و شيث را ببيند، بداند که من آدم و شيث هستم، و هر که مي خواهد نوح و فرزندش سام را ببيند، بداند که من همان نوح و سامم. و هر شخصي که مايل است ابراهيم و اسماعيل را ببيند، بداند که من همان ابراهيم و اسماعيل مي باشم. و هر که مي خواهد موسي و يوشع را ببيند، من همان موسي و يوشع هستم. و هر کس مي خواهد عيسي و شمعون را ببيند، من همان عيسي و شمعون هستم. و هر کس مي خواهد محمد و امير المؤمنين علي عليهما السلام را ببيند، بداند که من همان محمد و علي عليهما السلام هستم. و هر که مي خواهد حسن و حسين عليهما السلام را ببيند، بداند که من همان حسن و حسين عليهما السلام هستم. و هر که مي خواهد امامان از ذريه حسين عليه السلام را ببيند، بداند که من همان ائمه اطهارعليهم السلام هستم. دعوتم را بپذيريد و به نزدم جمع شويد که هرچه گفته اند و هرچه نگفته اند را به شما خبر مي دهم. [2] .

مي گويم: اين حديث دلالت دارد بر اين که تمام صفات انبياي عظام و مکارم ائمه اطهارعليهم السلام در وجود امام زمان ما - ارواحنا فداه - جمع است و از آن حضرت آشکار مي گردد. و نيز روايتي که قبلاً از پيغمبر اکرم صلي الله عليه وآله آورديم که: «نهمين آن ها قائمشان است و او ظاهر و باطن آن ها است» بر اين معني دلالت مي کند.

همچنين شيخ صدوق در کتاب کمال الدين به سند خود از ابوبصير روايت کرده که گفت: شنيدم حضرت ابوعبد اللَّه صادق عليه السلام مي فرمود: سنّت هاي پيغمبران عليهم السلام و آنچه از غيبت ها برايشان واقع شد، در قائم ما اهل بيت نيز به طور کامل و صد در صد واقع خواهد



[ صفحه 249]



شد. ابوبصير گويد: عرض کردم: يابن رسول اللَّه! قائم شما اهل بيت کيست؟ فرمود: اي ابوبصير! او پنجمين از نسل فرزندم موسي است، او فرزند بهترين کنيزان است، غيبتي خواهد داشت که در آن باطل کيشان به ترديد مي افتند، سپس خداوند - عزّوجلّ - او را آشکار مي کند و بر دست او شرق و غرب زمين را فتح مي نمايد و حضرت روح اللَّه، عيسي بن مريم از آسمان فرود مي آيد و پشت سرش نماز مي خواند. [3] .

حال که سخن به اين جا رسيد خوب است اين مطلب را در سه فصل بيان نماييم. [فصل اوّل: شباهت آن حضرت به پيغمبران عليهم السلام؛ فصل دوم: شباهت آن حضرت به ائمه معصومين عليهم السلام؛ فصل سوم: شباهت آن حضرت به امام حسين عليه السلام] .