بازگشت

فصل و جداسازي آن حضرت بين حق و باطل


دليل بر اين معني روايتي است که در بحار از تفسير عياشي به نقل از عجلان ابوصالح



[ صفحه 214]



آمده که مي گفت: حضرت ابوعبد اللَّه صادق عليه السلام فرمود: روزها و شب ها به پايان نمي رسد تا اين که منادي از جانب آسمان ندا مي کند: اي اهل حق! جدا شويد. اي اهل باطل! جدا شويد. پس هر کدام از ديگري جدا مي شوند. راوي مي گويد: عرض کردم: أصلحک اللَّه! آيا پس از اين ندا باز هم اين ها به هم مخلوط خواهند شد؟ فرمود: خير، خداوند در کتاب خود مي فرمايد: «ما کانَ اللَّهُ لِيَذَرَ المُؤْمِنِينَ عَلي ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّي يَمِيزَ الخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ»؛ [1] چنين نباشد که خداوند مؤمنان را بر اين حال که هستيد واگذارد تا اين که پليد را از پاکيزه جدا سازد. [2] .

و در همان کتاب از امير المؤمنين عليه السلام ضمن حديثي طولاني درباره وقايع زمان ظهور و خروج قائم عليه السلام آمده:... و منادي در ماه رمضان از ناحيه مشرق، هنگام سپيده دم ندا مي کند: اي اهل هدايت! جمع شويد. و يک منادي از طرف مغرب پس از ناپديد شدن سرخي شفق فرياد مي کشد: اي اهل باطل! جمع شويد. و فرداي آن، هنگام ظهر رنگ خورشيد تغيير مي کند و زرد مي شود، سپس سياه و ظلماني مي گردد، و در روز سوم خداوند حقّ و باطل را از هم جدا مي کند و «دابّة الارض» خروج مي نمايد و روميان تا «کهف جوانمردان» پيش مي آيند، پس خداوند آن ها را از کهفشان با سگشان برمي انگيزاند، يکي از آن ها مليخا نام دارد و يکي ديگر خملاها، و اين ها دو شاهدي هستند که تسليم حضرت قائم عليه السلام مي باشند. [3] .

و از غيبت نعماني از ابان بن تغلب روايت شده که گفت: شنيدم حضرت ابوعبد اللَّه جعفر بن محمدعليهما السلام مي فرمود: دنيا به آخر نمي رسد تا اين که منادي از طرف آسمان ندا مي کند: اي اهل حقّ جمع شويد، پس آن ها در يک زمين قرار مي گيرند. سپس بار ديگر ندا مي کند: اي اهل باطل اجتماع کنيد، پس در يک زمين ديگر قرار مي گيرند.

عرض کردم: آيا مي توانند اين طايفه در طايفه ديگر داخل شوند؟ فرمود: نه واللَّه! و اين است فرموده خداي - عزّوجلّ -: «ما کانَ اللَّهُ لِيَذَرَ المُؤْمِنِينَ عَلي ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّي يَمِيزَ الخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ». [4] [5] .



[ صفحه 215]



مي گويم: به عبارت ديگري نيز بين حقّ و باطل جدا مي کنند، به اين که آن حضرت آنان را از چهره هايشان مي شناسد. آن گاه دشمنانش را از دم شمشير مي گذراند. مطالبي مناسب در «قتل کافرين به شمشير آن جناب» خواهد آمد، ان شاء اللَّه تعالي.


پاورقي

[1] سوره آل عمران، آيه 179.

[2] بحار الانوار: 222:52؛ تفسير عياشي: 207:1.

[3] بحار الانوار: 274:52.

[4] سوره آل عمران، آيه 179.

[5] غيبت نعماني: 320.